Roemeense halal-schapen op het Suezkanaal (en andere weldaden van de wereldhandel)

schapen

Oververhitte schapen aan boord van een veeschip

Toen ik onlangs berichtte over de kleine Suezcrisis wegens het vastgelopen (en ondertussen vlot getrokken) containerschip en de geblokkeerde lading erotisch speelgoed, wezen dierenliefhebbers me erop dat er in die botenfile ook levend vee vastzit, waarvan de levensomstandigheden met de dag penibeler worden. Dat is inderdaad een stuk minder grappig. Over wat voor transporten gaat het, en wie houdt zich zoal bezig met de handel van levend vee tussen Europa en Azië?

Het blijkt in hoofdzaak te gaan om schapen, bestemd voor Golfstaten zoals Abu Dabi, Qatar en Koeweit. Het EU-land Roemenië is een topexporteur. Voorheen was dat Australië, maar dit land is ermee gestopt omwille van de hachelijke omstandigheden waarin het vervoer gebeurt.

De dieren zijn weken onderweg en zitten opeengepakt in scheepsruimen waar de temperatuur tot 45°C kan oplopen. Voedsel en water is maar beperkt voorradig, (bijna) dode dieren worden gewoon over boord gekieperd. In 2019 kapseisde zo’n Roemeens veetransport, waarbij bijna alle veertien duizend schapen verdronken. Het kan dus zijn dat het Suezkanaal binnen kort naar massaal gedumpte kadavers begint te stinken, wat ook nog eens een gevaar betekent voor de volksgezondheid.

In de Volkskrant (letterlijk overgenomen door De Morgen) komen we ook te weten waarom die Golfstaten zoveel levende schapen nodig hebben: binnen enkele maanden -midden juli- is het Offerfeest, en dan wordt er massaal geslacht. Hoe dat eraan toe gaat, is ook algemeen bekend. Om te garanderen dat het vlees halal is, genieten levende dieren de voorkeur. Helaas is het houden van een eigen veestapel aan de woestijnvolkeren niet meer besteed. Die gaan ze dus in Roemenië opkopen, een land dat miljoenen euro’s EU-landbouwsubsidies opstrijkt, soms langs frauduleuze weg, en het ook niet nauw neemt met de EU-voorschriften inzake dierenwelzijn.

Collateral damage

quatarHet schiet goed op met de stadionbouw voor het WK voetbal 2022

Naar schatting 130.000 schapen zitten momenteel te creperen in de scheepsruimen op en rond het Suezkanaal. De EU lijkt niet gehaast om Roemenië op de vingers te tikken. Wekenlange scheepstransporten van levend vee vanuit de EU zouden gewoonweg moeten verboden worden. Maar business as usual en de rijke golfstaatjes moeten hun halalvlees krijgen, dat zijn nu eenmaal de weldaden van het globalisme.

Het zet onze relaties met de Arabische moslimlanden weer op scherp. Want Abu Dabi is een gegeerde bestemming geworden voor luxe-vakanties en Qatar is gastheer voor het WK voetbal in 2022, weliswaar na een omgekochte verkiezing. De houding van die regimes tegenover homoseksualiteit, het vermoeden van banden tussen Qatar en het moslimterrorisme, en het feit dat de bouw van de voetbalstadions voor het WK met slavenarbeid gepaard gaat en al zo’n 6500 gastarbeiders het leven heeft gekost,… het is allemaal collateral damage die de pret niet mag drukken.

Het schaap van de rekening moet dan maar geofferd worden op het altaar van de godsdienstvrijheid en de multicultuur

Het zal daar in juni heet worden voor die voetballers, dat staat vast. Maar zij kiezen ervoor en worden er royaal voor betaald. Het vee op de scheepstransporten niet. Voor de rest moet Europa een vuist durven maken in het zogenaamde dilemma tussen dierenwelzijn en godsdienstvrijheid. In Brussel echter vechten Ecolo en de PS voor de gunst van de moslimkiezer, en blijft het onverdoofd slachten toegelaten. Ondanks het arrest van het Europees Hof van Justitie.

Ongeïnteresseerdheid in dierenwelzijn blijkt hand in hand te gaan met misprijzen voor mensenrechten. Het zijn de groenlinkse partijen die het hardst op het gaspedaal duwen als het gaat om het promoten van religieuze achterlijkheid. Het schaap van de rekening moet dan maar geofferd worden op het altaar van de godsdienstvrijheid en de multicultuur. Goed dat er eens zo’n containerschip aan de grond loopt, kunnen we de grote broederschap der volkeren nog eens bezingen. Tot in Quatar, 2022.

Dit bericht werd geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink .