De mediatieke gaarkeuken draaide de voorbije week overuren, dankzij de belangrijkste gebeurtenis na de Big Bang en de echtscheiding van Helmut Lotti en Jelle Van Riet: het eerste orgasme van Eva Daeleman. Dat had ze toen ze al 25 was, onthult ze in haar boek ‘Omdat het kan’, waarna ook de tweede openbaring volgt: middenin haar burn-out gaf een osteopaat haar de opdracht om dagelijks te masturberen. Een advies dat ze ook opvolgde, en nu doorgeeft aan alle vrouwen die een Groter Zelfbewustzijn nastreven. Werkelijk overal schoof Daeleman aan om dat boek te promoten, damesbladen en boekskens, maar ook de zelfverklaarde kwaliteitspers zoals De Standaard, en uiteraard alle mogelijke talkshows, onze VRT inbegrepen: de orgasmes van Daeleman waren wereldnieuws in Vlaanderen. Lang hebben we weerstand geboden, maar zinnen waar de woorden bewust en bewustzijn in voorkomen triggeren nu eenmaal mijn frontale kwabben, en alzo, daar gaan we.
Warm water
‘Ik schreef een boek over bewustzijn. bewust worden en groeien. Bewustzijn in alle aspecten van het leven: voeding, werk, gezondheid, vrienden, wonen, denken, leven, voelen, zijn, … Seksualiteit kon daar niet in ontbreken. een thema dat ons allemaal aangaat. de manier om intiem te verbinden, intens te genieten, de wereld buiten te sluiten. ‘… jawadde, is er nog iets meer dan dat? Plato, Kant, Freud en Sartre mogen wel inpakken, gooi hun boeken in de papiermolen, want hier is Eva Daeleman, ook uitbaatster van een yoga-studio, met een receptenboek voor het complete geluk, vertrekkende van een intieme vingersessie, in het boek als ‘zelfbeminning’ aangeduid.
Ooit zelfbevlekking genoemd, is soloseks bij jong en oud, m/v en alles daartussen, tamelijk normaal en mainstream geworden, denk maar aan de talloze speeltjes die je zelfs in de Colruyt kan kopen. Niettemin doet Daeleman nu alsof ze het warm water uitvindt, en wel op een slimme manier, door er een hele therapeutische rimram aan te hangen waarvan zij uiteraard het charismatische middelpunt is. Dat is vanuit zakelijk standpunt goed bekeken (de Antwerpse Boekenbeurs is weerom nakend), maar het zegt ook waar de menslievende boodschap van Eva echt rond draait: rond zichzelf. Het narcistisch narratief van deze mediatroela, gepokt en gemazeld in de ondraaglijke lichtheid van FM Brussel, XL Air en MNM, hoort bij een Ik-cultuur die uiteraard prima gedijt in het BV-wereldje van mensen die zich allemaal belangrijk vinden, maar die bij Daeleman bijna pathologische dimensies krijgt. Anders gezegd: haar ode aan de zelfbeminning is vooral een ode aan zichzelf, haar eigen onmetelijk boeiende persoonlijkheid, de manier hoe ze het gezegd krijgt en ‘taboes doorbreekt’, haar seksuele ontbolstering als model voor al onze illuminaties vandaag, morgen en overmorgen.
Met onnavolgbare Wittgensteiniaanse one-liners van het genre ‘Als je twijfelt of je al een orgasme hebt gehad, dan heb je er nog geen gehad’, wordt haar expertise nu collectief erfgoed, en kan het navelstaren van de goeroe-therapeute overgezet worden op alle lezeressen die ook hun breiwerkjes laten vallen om het betere vingerspel te beoefenen. U begrijpt de consequenties: wat ooit een onschuldig tijdverdrijf was, wordt via de metafoor ‘zelfbeminning’ een uitnodiging om het egocentrisme tot levenshouding te promoveren. Bemin u zelf, zo bemint u God, en die God dat bent u, na aftrek van alle kosten. Eva heeft niet alleen het warm water maar ook het hedonisme heruitgevonden, en dan zitten we helemaal in de sfeer van ‘De Langste Mars’, waar ik het spoor van de de post ’68-ideologie volg tot in onze huidige lifestylecultuur.
Heilige Graal
Vrouwen die over seks schrijven: het overtreft op zijn manier soms de banaliteit van de porno.
‘We moéten gelukkig zijn, het is een verplichting, we hebben er een volle dagtaak aan. Een uitgebreid leger van seksuologen, psychologen, relatietherapeuten, plus al hun journalistieke aanhangsels, onderhoudt zorgvuldig de observatie van het dopaminepeil,- het gelukshormoon, aangemaakt door onze hersenen.’
Die passage staat ergens in De Langste Mars, en Eva Daeleman belichaamt zodanig die obsessieve gelukscultuur dat ze mijn boek, horresco referens, bijna overbodig maakt. Te midden van alle burn-outs, depressies en uit de pan swingende zelfmoordstatistieken komt daar zo iemand af met een totaaloplossing die niets verandert aan de oorzaak van het grote onbehagen (het jachtige leven, de prestatiemaatschappij, de vervreemding, onveiligheid), maar die het orgasme propageert als ultieme remedie, en liefst nog via zelfbediening. Het reactionaire karakter van die gelukscultuur is duidelijk: we moeten niet proberen de wereld te veranderen, kritiek is impertinent en dwaas, focus je op het eigen lichaam en zet streepjes bij elke climax. Eva: ‘Ik snapte eindelijk de heilige graal die men orgasme noemt.’ Vrouwen die over seks schrijven: het overtreft op zijn manier soms de banaliteit van porno.
Geef mij dan maar de Kama Sutra, de handboeken in de liefde, zelfs de naar de menopauze aanlopende goeie ouwe Goedele Liekens had het nog over seks met twee (of soms al eens met meer volk), maar de postmoderne Daeleman zit duidelijk een statie verder, namelijk in de totale leegte en eenzaamheid van het versplinterde Ik, omzwachteld door de illusie van een solipsistische heilsleer, en via het grote webfotoboek Instagram viraal verspreid.
Blijft het raadsel waarom de media zich zo euforisch laten meeslepen door deze pathologie, en waarom daar geen kritisch geluid over te bespeuren valt. Omdat de journalistiek, zeker bij ons in Vlaanderen, door de politieke correctheid afgesleten is tot een hype- en trendjournalistiek. Wie daar tegen in gaat, is verzuurd, ongelukkig, misantroop, en moet dringend meer masturberen.
Voor de rest is deze carrièreswitch van Eva Daeleman, na de afschaffing van het beroep van omroepster, compleet geslaagd en verdient ze onze bewondering. My guess: haar volgende boek wordt een bekentenis over hoe die seksuoloog-osteopaat de daad bij het woord voegde, en zo grensoverschrijdend tot het zoveelste #MeToo-verhaal inspireerde. Maar dat is dan iets voor de Boekenbeurs van 2019. Flauw van me om nu al het vervolg te verklappen.
(*) Dit onderwerp van de geluks- en genotscultuur behandel ik ook in mijn lezing ‘Mei ‘68, 50 jaar later’, en uiteraard in het boek zelf. Organisatoren kunnen de lezing nog boeken tot eind 2018.
Acta Sanctorum 
Ook ene Gerrit Komrij kon op dezelfde hilarische manier al deze stupiditeit en imbeciele zelfverheerlijking reduceren tot hun reële waarde zijnde 0.0 . Met uw toestemming enkele citaten..
“Als er vermakelijkheidsbelasting op het feminisme werd geheven, waren we van al onze economische problemen af.”
“Een onwelriekende gleuvenbrigade.” (Over radicaal-feminisme)
“Als ik een radicaal-lesbische feministe zie, vraag ik me enkel af of haar luiers wel op tijd zijn verschoond.”
“Het radicale feminisme is niet eens een lachnummer meer: het is een karikatuur van een parodie op een klucht.”
In De Standaard van dit weekend stond een verhaal van een dochter die een aantal jaren lang geregeld door haar moeder werd verkracht, en dat zonder dat de vader er iets van wist. Ik vraag me nu af of die zwaar getraumatiseerde juffrouw toevallig Eva Daeleman niet was. Mij lijkt dit meisje een erg problematische jeugd te hebben gehad. Misschien kan ze haar wijsvinger eens tegen haar slaap tikken in plaats van hem tussen haar schaamlippen te steken. Haar zelfbewustzijn zou er wel bij varen.
Die Daeleman heeft ook eindelijk ontdekt dat ze een clitoris heeft
Dit soort initiatiefnemers zoals Daeleman staat bij wijze van spreken op de loonlijst van de vrijmetselarij.
Mens bestaat uit lichaam, ziel en geest. Door het lichamelijke te benadrukken en de ziel uit de media weg te drukken wordt een heel volk geestloos en verdierlijkt het.
Vervolgens kan men verdierlijkte mensen heel gemakkelijk vangen in de zich heden vormende wereldwijde SovjetUnie. Opgelegde ‘socialisering’ tot in de kleinste onderdeeltjes van de samenleving.
In deze werelwijde verplichte unie wordt heden met noeste ijver ook een one-world-religion opgebouwd.
Spoedig zullen we op Sovjet-wijze gestraft kunnen worden voor de geringste afwijking op al die gekunsteldheden.
Niemand zal nog een eigen bankrekening kunnen bezitten. Slechts onder zeer zwaar belaste licentie kan men dan nog verder bankverrichtingen doen en de Sovjetstaat is dan eigenaar, niet alleen van uw geld maar ook van uw geweten.
Je staat eeuwen achterop vent.
Als een almachtige maffia te weinig eten gooit in een zwijnenstal zijn er automatisch zwijnen die zich een indigestie vreten en andere varkens die honger lijden.
Ge moet geen prullaria uit de hoek halen om uw circusvoorstellingen te staven.
God ziet alles, God weet alles en God beslist alles. Mocht hij op de markt staan dan ging ik zeker bij hem winkelen. Maar zijn kraam vol snuisterijen staat er niet. Zijn suikersnoepgoed smelt in de regen. Beloofde smodderbrij verkoopt niet meer.
Welk idioot wijf of vent ga je morgen de schuld geven?
Spijtig dat de mens een zwijn is. Ge gaat nog lang met aardkluiten kunnen gooien vriend.
Gelukkig zijn er nog profeten zoals U. Zuiveren van geest en lichaam. Tenminste als hun hemd gestreken is.
Hier lopen meer verdierlijkte individuen rond dan je kunt denken de ret is blabla
Eva Daeleman heeft de zegeningen van het orgasme ontdekt! De meeste mensen krijgen hun eerste gezamenlijke orgasme pas als ze voor de rechtbank hun echtscheiding horen uitspreken. Maar Eva Daeleman kreeg haar eerste gezamenlijke climax op haar vijfentwintigste – en dat dan nog helemaal alleen. Een topprestatie! Haar boekje is een waar hoogtepunt van de hedendaagse laagcultuur – en legt de vinger op de zere plek. Het werd in deze barre #MeToo-tijden van koude spermadouches en grote droogtes inderdaad hoog tijd dat het warm water nog eens werd uitgevonden. Maar toch! Als al die mensen die hun tijd verdoen op de “sociale” media nu eens af en toe heel asociaal een boek zouden lezen! Wat dat mediageil lichtgewicht in haar kleuterboek over het orgasme schrijft, kon je bijna een eeuw geleden – en veel beter – lezen in “The Function of the Orgasm” van Wilhelm Reich. Die man is er door de Amerikaanse gezondheidsdienst wel voor gearresteerd. Dat zal Eva Daeleman niet overkomen – al was het maar omdat alle arrestatieteams druk bezig zijn de al dan niet biologische wegbermen uit te kammen. Ik raad evenwel Eva Daeleman en andere slachtoffers van de instagrammatica aan om eens een echt boek ter hand te nemen. Je weet wel – zo’n ding met veel bladen en een kaft eromheen. Mensen die een boek als dat van Reich te dik vinden, geef ik de volgende simpele methode om sneller te lezen: je scheurt uit het boek alle oneven pagina’s en werpt ze in de vuilnisbak. Je leest vervolgens alleen wat overblijft. Dat is veel minder tijdrovend dan door een volledig boek ploeteren en het laat ruimte over om je te wijden aan andere hobby’s – zoals koken, vingeren, burn-outen en gelukkig zijn. De wereld wordt hoe dan ook elke dag een betere plek. Zo ontwaar ik in de bukake van de hedendaagse mediastroom een zekere vooruitgang. En dat volgens het beproefde Hegeliaanse recept: van these en antithese naar synthese. Zeg maar: van Jan Fabre (“Geen seks, geen solo!”) naar Eva Daeleman (“Soloseks!”). Dat geeft toch een zekere hoop voor de toekomst – al was het maar een hoop ellende. Voor Eva Daeleman heb ik trouwens nog een gouden tip: als je twijfelt of je al een gedachte hebt gehad, dan heb je er nog geen gehad. Zonder dank.
Als ze tot dan toe al “vriendjes” of vrijers heeft gehad , dan waren dat dikke loosers voor mij -(hij die het schoentje past trekke het aan) hihi
Ze kan bij Liekens gaan raad vragen ; die weet er toch alles van , alhoewel die onlangs verklaarde dat je als vrouw moet lesbisch zijn om een orgasme te krijgen .Dat stemt tot nadenken voor wat betreft de sex oefeningen van alla Liekens.
De hele mediashow van Eva Daeleman is me echt ontgaan, tot Sanctorum er een column aan wijdde. Best hilarisch, hoe de gewezen omroepster haar eerste orgasme zo breed mogelijk uitsmeerde in de media. Wist ze überhaupt wel wat een orgasme is?
Een tip voor haar 81.700 volgers op Instagram: gooi die prulboekjes recht in de vuilbak en neem een goeie minnaar, die wél weet hoe een vrouw tot een seksueel hoogtepunt te brengen.
Die zijn blijkbaar zeldzaam , want ze heeft verschillende vriendjes gehad en als je dan op je 25ste pas je eerste orgasme ontdekt ( na advies van een therapeut – die ik wel best zou willen leren kennen )
En neen ze wist niet wat het is anders was ze vroeger al eens goed klaargekomen
1. De helft van de vrouwen komt bijna nooit klaar, omdat de meeste mannen denken dat het volstaat om te penetreren tijdens seks en nauwelijks aandacht besteden aan de clitorale stimulatie.
2. Het orgasme zit tussen de oren, het komt eropaan om de opgebouwde seksuele opwinding ‘los te laten’. Veel vrouwen focussen zich teveel op het orgasme, laten zich niet leiden door hun buikgevoel. Hoe goed je minna(a)r(es) ook is, klaarkomen doe je zelf.
3. Dat ze een advies van haar osteopaat/ therapeut kreeg om zichzelf te bevredigen, was waarschijnlijk omdat die therapeut goed wist welk (zalig) gevoel je krijgt bij een orgasme, door het vrijkomen van endorfines en oxytocine.
De seksuele bevrijding van 1968, en de deuren die toen werden geopend, zijn voorbijgegaan aan Eva.
Nu vindt ze het nodig om die openstaande deuren nog eens in te trappen.
Of nee, open deuren in trappen is misschien niet de geëigende uitdrukking voor Eva. Een open doos bepotelen, misschien? Suggesties, iemand?
Voor alle volgelingen van de MeeToo hype is de sexuele bevrijding van 1968 aan hen voorbijgegaan , laat staan dat ze Weten wat het betekent en wat er gebeurt is .
Om terug naar de taboe sfeer te gaan van toen denk ik dat het veel te laat is , daar kan geen mediageile oude omroepster of alle MeeToo gesubsidieerde gefrustreerde wijven niks aan veranderen .
Een open doos zal het misschien wel zijn.