21 juli, het is weer zover: gisterenavond beviel zijne majesteit Koning Filip van een toespraak die het slechtste in ons doet bovenkomen, helemaal tegengesteld aan wat de vorst, of beter zijn speechschrijver, aan edelmoedige vooruitzichten had bijeengesprokkeld, zoals:
“Ook in ons persoonlijke en in het maatschappelijke leven beoordelen we onze sterkte aan de hand van resultaten, maar evenzeer de manier waarop we die resultaten bereiken, gedreven door eenzelfde streven. Omdat we er samen voor gaan en daarbij onze individuele talenten en tekortkomingen met elkaar verzoenen. Om sterk te zijn, om te slagen – en uiteindelijk: om mezelf te kunnen zijn, moet ik kunnen rekenen op de sterkten van de anderen. En daardoor word ik me ook beter bewust van de mijne. Doordat ik mij met en voor mijn medemensen inzet.”
Met dit soort vreselijke miskleunen, zowel taalkundig als inhoudelijk, en duidelijk uit het Frans vertaald, jaag je je onderdanen toch in het harnas? Zou zoiets in Nederland iets anders opwekken dan hoongelach? Waarom protesteert het Vlaamse schrijversgild niet tegen deze Lakense platitudes die onze taal vermorzelen tot iets wat door een computer van de vorige eeuw geschreven lijkt?
Ik ben niet alleen als republikein tegen de monarchie, en niet alleen als flamingant tegen België,- het is ook dit koningshuis zelf, de Saksen-Coburgs,- die uit een soort schaamte hun naam afzwoeren,- waar vanalles mis mee is. Er is de zielenpoot Laurent, er is de ouwe Albert die zijn dochter niet wil erkennen, en er is dus de houtenklaas Filip die door zijn hofhouding wordt wijsgemaakt dat zijn charisma met de dag toeneemt. Iets wat de mainstream media klakkeloos echoën. Niet dus: Filip is een vergissing van de natuur in een land dat alleen een historisch accident kan genoemd worden.
Het beste bewijs? De intro van zijn toespraak, waarin heel het nationaal prestige aan een ploeg van balstampers wordt opgehangen, te weten de Rode Duivels. Het was natuurlijk te voorspellen, maar toch valt mijn mond nog open bij zoveel banaliteiten rond eendracht en “eenheid in verscheidenheid”. Met dit laatste wordt de multiculturaliteit in het zonnetje gezet, en meteen ook de islam als erkende godsdienst, waarvan we allemaal weten waar deze zich op focust en via welke strategie.
Een man van hoop
Maar les Diables Rouges dus. Het idee dat een land zich emotioneel-politiek moet optrekken aan de prestaties van de nationale voetbalploeg, typeert eigenlijk de bananenrepubliek, in dit geval dus het bananenkoninkrijk. Kijk naar Brazilië, hét voetbaldolle land. Waarom neemt die sport daar mythische proporties aan? Omdat het politiek aan de grond zit, geteisterd wordt door machtsmisbruik, corruptieschandalen en extreme armoede. In zo’n land is voetbal een echte drug, denk aan het vorige WK in 2014, waar voor de gelegenheid talloze krotten tegen de vlakte gingen en straatkinderen werden opgepakt, kwestie van het TV-beeld proper te houden.
Voetbal als façade dus. Deze logica trekt Filip nu door naar de failed state België: niks werkt hier nog, maar we hebben een sjottersploeg die de troostfinale haalde, en het Kompany-effect moet ons allemaal een patriottistische boost geven. Quod non. Alleen zwakbegaafden –sorry voor deze mensen- gaan in dit soort slecht geprepareerde peptalk mee. De voetbalmetafoor rammelt overigens langs alle kanten. Geen van de Duivels zong de Brabançonne mee, hier en daar bewoog er een lip van eentje dat naar de woorden zocht. De natie België zal hen worst wezen, ze komen vooral hun marktwaarde opkrikken en passeren voor elke scheet langs de kassa, om de inkomsten vervolgens netjes door te sluizen naar Luxemburg, waardoor ze amper een eurocent belasting betalen. Jaja, de eeuw van de plichtbewuste burger is in aantocht, aldus nog Koning Filip.
Tot slot brengt onze vorst hulde aan zijn oom Koning Boudewijn, “…een man van hoop. Hij haalde zijn kracht uit een diep geloof in de mens. Altijd bereid om te luisteren, altijd klaar om ieders sterke kanten tot hun recht te laten komen.” Dat is natuurlijk gelogen, we weten ondertussen allemaal dat Boudewijn tirannieke trekjes had, en de empathieloosheid, sowieso genetisch eigen aan deze familie, tot in het extreme beoefende. Dat hij ook de democratie heimelijk naar de hel verwenste en graag geheime parallelle conferenties hield met ingewijden. Dat hij mee in het complot zat om Patrice Lumumba te liquideren. En dat de grote vriendschap met de Marokkaanse én de Saoedische koningshuizen, die onder meer de salafistische Grote Moskee van Brussel opleverde, van zijn tijd stamt.
Waarde landgenoten, zelfs binnen zijn genre is die toespraak van Filip weerom een ramp. Slecht geschreven in krakkemikkig stijf-Nederlands én onwaarachtig. En dat is misschien een zegen, want stel u voor dat de man nu echt een goeie tekstschrijver had zoals…,- nu ja, voor brood op de plank doe ik alles. Of toch bijna. Vive la république.
Vindt u deze column interessant, leerrijk, controversieel, of hebt u tenminste eens goed kunnen lachen? Dan is een donatie, hoe bescheiden ook, misschien een goed idee.
Acta Sanctorum 
vive la republique !!!!!
Leve de vrijstaat.
masochistisch republikeins gedaas. Uit onmacht? Komt het uit de USA overgewaaid?
Vrijstaats gedaas?
Op mijn werk waren er ook van die dwaze kloten, en van boven toot onder helemaal versierd, want supporters van de Belgium-Jupiler-InBev Army.
In meerderheid van die blauwe, groene, rode bierronde hesjes, die af en toe eens staken voor één euro per werkuur meer, en dan maar supporteren voor ‘foetballers’ die ELK uur van de dag ±1.800 euro ‘verdienen’, dan nog zonder fotorecht-premies, kwalificatiepremies, enzoverder en alles bijkans belastingvrij.
Ik laat me vertellen dat per gemaakt Duivelsdoelpunt zo’n 300.000 plastieken (hallo, groene Calvo, je was toch deelachtig aan de plastiekkoorts ?) halfvolle Jupiler-bekertjes bier uitgestrooid werden over de supportersschare. Kassa kassa voor de aandeelhouders : per half uitgezopen bekertje gaan de aandelen hun voetbalhemel in, want de verkoopcijfers waren 3 weken uitermate koel.
Mijn advies aan het jonge, en minder jonge volkje : ga toch zelf een partijtje voetballen ! En toon jullie kont aan die verzameling media-pooiers van de laagst gemene deler.
PS
Voor de helderheid : als republikein zit ik niet te wachten op een klauwend beest op geel veld met KBC-logo.
Waardoor de ‘red devils’ eensklaps veranderden in ‘red idiots’!
Als we de reguliere media moeten geloven, was het een schot in de roos. Woehahahaha! Wanneer gaat het doek dicht over dat peperdure middeleeuwse poppenspel? —
Eventjes rekenen… Dat Albert tijdens zijn koningschap een flinke spaarpot heeft opgepot, is een publiek geheim. Van dat spaargeld kocht hij twee luxe-appartementen en drie garages in Oostende voor zowat 2 miljoen euro plus een jacht van 2,6 miljoen euro. Hij kocht ook twee huizen bij in het Zuid-Franse Châteauneuf-Grasse zodat het koninklijk domein (‘Le Romarin’) nu zo’n 10 miljoen euro waard is. De ‘vakantievorst’ verbleef tijdens zijn regeerperiode zowat vier maanden per jaar in het buitenland en ook als hij niet met vakantie was, waren zijn werkweken aan de korte kant: vaak vertrok hij met Paola al op donderdag naar het koninklijk domein in Ciergnon en keerde pas op maandag terug naar Laken. Nu nog verblijft hij met zijn Nederlandsonkundige gade zelden in België; ze genieten ten volle van hun ‘pensioentje’ van meer dan 2.500 euro (100.000 bef) PER DAG, dat de belastingbetaler ophoest.
Zoon Filip had kritiek op zijn vader omdat hij te vaak met vakantie was, totdat hij zelf koning werd. In 2017 maakte hij 12 privéreisjes met een legervliegtuig, wat Defensie 116.736 euro kostte. De geldkoffer van het paleis, waaruit Filip zijn personeels- en werkingskosten dekt, bedraagt 11,5 miljoen euro.
Vive les rois et les reines! Vive la Belgique!
P.S. En ocharme toch… nu zijn Laurent “zijn rechten geschonden”. Je moet maar durven om zoiets te beweren.
Feit is dat men het “eendracht maakt macht”-principe ook aan een heleboel andere dingen zou kunnen toetsen, wat dan heel wat minder gewicht in de schaal zou werpen dan de overwinning van het Belgische voetbalelftal in een kwartfinale van het WK-voetbal plus troostfinale en bijhorend voetbalpatriottisme.
Natuurlijk, afhankelijk van je politieke voorkeur, kan je over van alles en nog wat struikelen of in het andere geval ‘met den mantel der liefde bedekken’, voetballiefde dan.
Gelukkig is er de Vlaamse regering om het blazoen wat op te poetsen wat de inspanning voor behoud van de natuurlijke leefomgeving betreft.
Vervolgens blijft de internationale uitstraling een aandachtspunt, want zoals een Beninse, met opleiding in de diplomatie, die de overstap naar de biologische landbouw maakte, het in een video op web TV formuleerde : “tout s’imbrique de nos jours, tous les domaines sont imbriqués : diplomatie, environnement, agriculture, etc.”
Dit is dan ook het enige waar de Belgische vorst volgens mij een punt heeft gescoord : zijn bijdrage aan de campagne voor het Belgische VN-zitje. Wat een verdere participatie concreet gaat opleveren zal nog een ander paar mouwen zijn.