Het Nieuwsblad kwam afgelopen dinsdag nog maar eens tot de vaststelling dat het Vlaams Belang veruit de populairste partij is bij jongeren. Wat ooit de core business was van clubjes als de Nationalistische StudentenVereniging en Schild&Vrienden, blijkt nu mainstream te zijn geworden bij de generatie Z, pakweg zij die deze eeuw zijn geboren. 900.000 tieners en jonge twintigers die voor het eerst gaan stemmen, en voluit te kennen geven voor welke partij: het moet voor de trado’s, de N-VA inbegrepen, als een aanstormende tsunami voelen.
Mestkevers
Jos Geysels (Agalev), bedenker van het cordon sanitaire
Politicologen en journalisten piekeren zich suf over wat de Vlaamse jeugd nu precies naar extreemrechts drijft. Het migratiethema komt altijd naar voor, naast de dominante aanwezigheid van het VB op sociale media-platformen. Dat laatste heeft een reden, die eigenlijk meer inzicht biedt in de aantrekkingskracht van deze partij: de unieke positie van uitgeslotene, als ‘abnormaal’ beschouwd door het systeem en zijn spelers. Of hoe een handicap een troef wordt.
Het cordon bleek een godsgeschenk, en creëerde een aureool van maagdelijkheid en ideologische radicaliteit, niet besmet door de politique politicienne.
Het cordon sanitaire, en het daaruit volgende cordon médiatique, is ontstaan op een moment dat de generatie Z nog niet eens geboren was, eind de jaren ’80. Een uitsluitingsprotocol, met Jos Geysels (toen Agalev) als architect, dat het opkomende Vlaams Blok als ‘ondemocratisch’ uit het politieke debat bande. Waardoor alle andere partijen zich automatisch als ‘democratisch’ en dus beleidsbevoegd verklaarden. Met koosnaampjes als mestkevers trok de partij de woestijn in, en werd door de openbare omroep in een officiële nota betiteld als ‘een partij, niet zoals de andere’. Waarna alle mainstream media het devies volgden dat het VB uit het nieuws moest geweerd worden en geen advertentieruimte mocht krijgen.
De partij heeft dat stigma zeer consequent als een geuzentitel opgenomen, en plukt daar nu rijkelijk de vruchten van. Via jongerenkanalen als TikTok bespeelt het VB de nieuwe stemmers, terwijl op de andere partijhoofdkwartieren nog affiches worden ontworpen en postzegels geplakt. Het cordon bleek een godsgeschenk, en creëerde een aureool van maagdelijkheid en ideologische radicaliteit, niet besmet door de politique politicienne. Dat is vandaag de unique selling proposition die Tom Van Grieken gaat verzilveren. De wet van de terugkerende boemerang promoveert de uitgeslotene tot magneet voor al wie het systeem in vraag stelt. Dat al die partijstrategen en communicatiegoeroes dat niet zagen aankomen, of veel te laat, is ronduit komisch.
België barst
Coronabetoging, januari 2022 (Belga)
De jeugd is boos en ontgoocheld, soms met een cynische ondertoon. Het ‘rotte’ systeem wordt geïdentificeerd met de Belgische staat, ook in zijn (con)federale vorm. Dat is opmerkelijk, gezien de relatie met de Vlaamse beweging meestal ontbreekt. België staat voor verkalking, inefficiëntie, bureaucratie, en alle excessen die de particratie heeft opgeleverd. Het is een regime van oude mannen met een paar excuustruzen, die zich aan de monarchie van 1830 vastklampen als waarborg voor het status-quo. Maar sinds de coronacrisis heeft de generatie Z ondervonden hoe ver dit regime wil gaan in zijn ambitie om een controlestaat te installeren, binnen de perken van de parlementaire schijndemocratie.
Corona was een politieke katalysator die middelpuntvliedende krachten losmaakte. Op marsen, maar vooral binnen de beslotenheid van clandestiene bijeenkomsten, ontstond een revolte die straks in het stemhokje haar beslag zal krijgen.
Bij jongens speelt deze systeemvijandigheid nog sterker dan bij meisjes, die de uitlaatklep voor hun dissidentie eerder bij de klimaatbeweging zoeken. Zonder dat de groenen daar overigens van profiteren. Corona was een politieke katalysator die middelpuntvliedende krachten losmaakte. Op marsen, maar vooral binnen de beslotenheid van clandestiene bijeenkomsten, ontstond een revolte die straks in het stemhokje haar beslag zal krijgen.
Dat het VB-magnetisme vooral zou werken bij jongeren met een lager intellectueel niveau en overwegend technische opleiding is ook verleden tijd. In het betrokken Nieuwsblad-artikel blijken leerlingen van de Gentse eliteschool Sint-Bavo al evenzeer hun keuze voor de verboden partij te hebben gemaakt. De jeugd is klaar met de traditionele politiek.
Osmotisch
Joost Klein: een icoon van rebellie
Men moet dus oppassen met het etiket ‘extreemrechts’: dit gaat vooral over een brede anti-establishment stroming. Deze generatie wil niet gegijzeld worden door taboes en politiek correcte respectregels die het multiculturele dogma met zich meebracht. In die zin is de aversie van de stoute Mohamedjes (VB-politica Britt Huybrechts, 24) een breed gedeeld gevoel, naast een afkeer van de doorgeslagen woke-ideologie en de LGBTQIA+ rage op school, hogeschool en unief.
Deze generatie wil niet gegijzeld worden door taboes en politiek correcte respectregels die het multiculturele dogma met zich meebracht.
Het ethisch conservatisme van oud-rechts, rond abortus en euthanasie bijvoorbeeld, of het vrouwen-aan-de-haard verhaal, is anderzijds veel minder aan de orde bij de generatie Z. In tegenstelling tot de klassieke VB-kiezer is er ook een andere attitude tegenover soft drugs als cannabis. Helemaal vreemd aan de jongerencultuur is enige nostalgie naar het ‘Avondland’ en de klassieke cultuurwaarden zoals oud-rechts die belijdt. Veeleer heerst er een postmoderne, eclectische cultuurbeleving waar Beethoven naast raveparty’s en rappers een plaatsje krijgt. Rebelleske influencers als Acid en Joost Klein -de man die uit het Eurovisie Songfestival werd gezet en daardoor een heldenstatus kreeg- zijn bijzonder populair. Internetkanalen als Youtube zijn sowieso de nieuwsbronnen, in tegenstelling tot televisie of de geschreven pers.
De jeugdige branie van Tom Van Grieken heeft veel sympathie losgeweekt. Of het Vlaams Belang deze jongerencultuur duurzaam kan capteren, is af te wachten. Mogelijks is ook de keuze voor het VB een eclectisch moment. De vraag is, wat deze generatie gaat doen, eens ze het Vlaams Belang aan de macht heeft gebracht, en deze meegezogen wordt in het politieke spel. Of in de limiet een Vlaamse staat realiseert, met dezelfde onhebbelijkheden als elk staatsbestel. Tegen dan worden die rebellen huisvaders en kunnen ze aan hun lange mars beginnen. Elke revolutie heeft haar houdbaarheidsdatum. Zo werkt de geschiedenis. Vandaag is de ontploffing van het cordon hét historisch moment, en kunnen de anderen enkel dekking zoeken voor de neervallende brokstukken.
Vindt u deze column interessant, leerrijk, controversieel, of hebt u tenminste eens goed kunnen lachen? Dan is een donatie, hoe bescheiden ook, misschien een goed idee.
Acta Sanctorum 
Als oudere millenial die online culturen van toegepaste eristiek observeert, wat primair een jongerenfenomeen is, meen ik dat het verschil vooral is dat je als jonge rechtseling (echt rechts dan wel debiel fermetterechts type N-VA) veel sneller online peer groups vindt dan pakweg 25 jaar geleden. In die tijd vertelde de leraar Nederlands je met zoveel woorden dat de normalisering van kontseks het summun van de westerse beschaving was, terwijl de leraar godsdienst je probeerde te overtuigen om op vrijdag in de polyvalente zaal brieven te schrijven naar een buitenlandse ambassade (uiteraard niet die van Israël) om die of die sukkelaar vrij te krijgen in naam van de zgn. “mensenrechten”. De leraar Grieks en Latijn was de ergste hypocriet, want zowat alle klassieke filosofie is radicaal onverenigbaar met zowel de moderne als post-moderne westerse mens- en maatschappijbeelden. Terwijl die klassieke cultuur natuurlijk, via een vermeend elitair curriculum, geacht wordt de hedendaagse westerse laatstemensensamenleving te legitimeren.
Het links-liberale maatschappijbeeld met de bijhorende geboden en verboden was makkelijk te voorspellen: al wat het volksnationalistische bewustzijn van blanke West-Europeanen delegitimeerde was goed, al wat het legitimeerde was Letterlijk Hitler. En andersom voor alle andere groepen. Voelde je ergens aan dat dat allemaal nogal goedkoop was, dat men je een links-liberale deugmensenmoraal probeerde te doen internaliseren in naam van een cultuur die amper onderwezen werd, en waarin de vertegenwoordigers ervan zelf niet geloofden, dan stond je eigenlijk alleen.
Vandaag daarentegen kan een 16-jarige veel sneller informatie vinden om de sociologische contingentie van die deugmensenmoraal te kaderen. Hoe bepaalde ismen deel uitmaken van etnische machtsstrategieën, hoe “kritisch denken” in de praktijk neerkomt op aantonen dat je in alle vrijheid tot de enige juiste interpretatie komt. Of, om maar eens een linkse kritiek te geven op links: hoe de LGBTNFUISDHFUOISJFHLIKHFSJLGHFLMSHFGLK-lobby, ondanks het feit dat ze binnen het mediaspektakel een zeer links gecodeerde betekenaar is, in de praktijk een securitarisatie van stedelijke ruimte bepleit die perfect past in neoliberale strategieën om openbare ruimten op te kuisen en daarmee veilig te maken voor kapitaal (het bekende “holebi’s versus grootstedelijke cultuurverrijkers”-fenomeen dat het opportunisme van links bewijst).
De gen X-ers en millenials die nu de instituties runnen die de jongste generatie moeten vormen kunnen daar enkel amechtig op reageren, want ze kunnen, ongetalenteerd als ze zijn, de rol die ze hebben enkel vervullen voor zover die links-liberale deugmensmoraal op strikt mechanische manier kan overgedragen worden. En dat vereist dat hij intern coherent is en op een solide fundering van feiten rust, quod non. Cope and seethe, zuurstofdieven in het onderwijs…
Verbazend dat Sanctorum de jongeren die tegen de coronatirannie en de instelling van de controlestaat betoogden, omdat ze eronder leden – en hoe ? – nu plots lijkt te begrijpen, terwijl hij enkele jaren geleden zijn minachting jegens hen geregeld etaleerde. Om de jeugd af te schilderen als een bende verwende nesten die, gepamperd als ze was, niks liever doet dan zuipen en hoereren baseerde hij zich op artikelen in Het Laatste Nieuws, één van de uitwerpselen van zijn geliefde msm (nietwaar, Van Thillo & Leysen ?). Wie zijn braaksel wil herlezen kan o.m. teruggaan naar zijn artikel ‘Jongeren zwaarder door corona getroffen, echt ?’ van 11 oktober 2020.
De onverschilligheid die Sanctorum toen demonstreerde ten aanzien van de instelling van een tiranniek regime vonden we toen terug bij alle Vlaamse partijen, inclusief het Vlaams Belang. Nu, net voor de verkiezingen, beginnen zeuren over het schandalige van de getroffen maatregelen (vaccinatiepaspoorten, vaccinatiedwang, maskerverplichtingen, het aanwenden van surveillancetechnologie op zijn Chinees, de algemeen verspreide desinformatie van regeringswege m.b.t. het virus en de vaccins etc.) is niet alleen ongeloofwaardig, maar getuigt van een hypercynische ingesteldheid. Van degenen op wie we in juni mogen stemmen is 99% medeschuldig aan de coronatirannie, en die 99% is nog steeds niet van gedachten en intentie veranderd, ook de VB-verkozenen niet. Hun oppositie was in die jaren volledig onbestaand, wat hen zo verdacht maakt als de rest van het parlementair rapaille.
Kiezen is kiezen voor onderdrukkers en machtswellustelingen. En het is een bijna onuitvoerbare taak de weinige goed menende politici te detecteren, in Vlaanderen nog onuitvoerbaarder dan elders. In Nederland hebben politici als Thierry Baudet en Mona Keijzer zich uitermate moedig geprofileerd door tegen de Sovjetstroom in te roeien. Wie was er bij ons die zijn of haar mond roerde ? Niemand. Ook Sanctorum niet. Waarvan akte.
Nog zo’n voorbeeldig artikel dat toont aan welke kant – nl. die van de coronafascisten – Sanctorum toen stond. Misschien kan je beter je eigen artikeltjes deleten, heer Sanctorum, om te vermijden dat het schaamrood dagelijks uw gezicht inpalmt.
Wow, dus de ongevaccineerden waren de dwazen Johan? Goede soldaat van het regime om tijdens de c-hoax de kant van de macht te kiezen. Ik denk niet echt dat het kiezen was, want de overheid betaalde zowel msm als alternatieve kanalen als Apache, ja de site van de onderzoeksjournalistiek om het overheidsnarratief te verkondigen. Daarom heb ik ook afscheid genomen van Apache in volle crisis, wat een teleurstelling.
Nadenken, kritische vragen stellen en debatten met kritische bedenkingen, het kon allemaal NIET MEER!!!!!!! Alles wat niet in het plaatje van de machthebbers paste, werd gecensureerd.
De media blijft bij haar standpunten. Ondertussen komt de waarheid online steeds meer naar boven. Maar in real life merken de schapen daar niks van want ze geloven gewoon wat ze elke dag 24u/24u en 7/7 door politici en media verteld wordt.
Er is megaongelooflijk degoutantgewijs tegen ons GELOGEN!!!! En ik ben er nog steeds niet goed van en geloof sinds de c-hoax niet meer dat we in een democratie leven. Geheimhouding en censuur passen daar niet in!!!!!!!!!!!!!
Touché:)
Ik onthoud……
Deze generatie wil niet gegijzeld
worden door taboes en politiek correcte respectregels die het
multiculturele dogma met zich meebracht.
De wet van de terugkerende boemerang promoveert de uitgeslotene tot magneet voor al wie het systeem in vraag stelt. Dat al die partijstrategen en communicatiegoeroes dat niet zagen aankomen, of veel te laat, is ronduit komisch.
900.000 tieners en jonge twintigers die voor het eerst gaan stemmen, en voluit te kennen geven voor welke partij: het moet voor de trado’s, de N-VA inbegrepen, als een aanstormende tsunami voelen.
Boontje komt om zijn loontje.
En dan prediken de zichzelf journalisten noemende persslaven (ook wel koelies genoemd) al jaren dat een stem voor Vlaams Belang een verloren stem is. Blijkt nu toch wel het tegendeel zeker !