Warschau, 1943
Wat voor een “oorlog” is dat, tussen in een getto opgesloten wanhopige mensen die leuzen scanderen en snotneuzen die wat stenen gooien enerzijds, en een zwaarbewapend leger anderzijds, dat volgens de dokters schiet met explosiekogels die grote delen van het lichaam verbrijzelen?
Juist: dit zijn oorlogsmisdaden, met dat verschil dat je van een oorlog nauwelijks kan spreken, daarvoor is de strijd te ongelijk. Het is belachelijk om te stellen dat Hamas al deze demonstranten heeft uitgestuurd als kanonnenvlees. Het was Ahmed Abu Rtema, een 33-jarige journalist, die op 7 januari via Facebook opriep tot vredevol te betogen aan het grenshek, voor het recht om terug te keren naar het Palestijnse vaderland.
Kan best dat Hamas daarop is gesprongen. Of denkt men dat dit soort repressie iets anders oproept dan extremisme? Hoe zou u zelf zijn?
Gaza, 2018
‘Niemand in Gaza is onschuldig, want iedereen is gelieerd aan Hamas’, zei de Israëlische minister van Defensie Avigdor Lieberman, nadat de Palestijnse videojournalist Yasser Murtaja door een Israëlische scherpschutter was doodgeschoten. Murtaja droeg een kogelvrije vest met in grote letters het opschrift ‘Press’. ‘Alle 55 doden zijn terroristen’, aldus nog de Israëlische ambassadrice in België. Ook de acht kinderen, waaronder één baby? Ja dus.
Opgejaagd en beschermd door Donald Trump, de eerste psychopathische VS-president, waarvan niemand weet wat het volgende exploot zal zijn, kan Netanyahu zich om het even welk schietkraam permitteren. De verhuis van de Amerikaanse Ambassade naar Jeruzalem is uiteraard een provocatie, bedoeld om geweld uit te lokken, dat dan weer beantwoord wordt met een verdere uitroeiingscampagne.
Daarmee is het verlies altijd verzekerd voor de Palestijnen: zijn ze braaf, dan krijgen ze niks, zijn ze stout, dan worden ze afgeknald. In zo’n dilemma kan je eigenlijk maar één ding doen: aan het hekken gaan staan en je laten afschieten, in de hoop dat de berg doden hoog genoeg wordt en in Israël zelf mensen zich vragen beginnen te stellen. Over de gelijkenis bijvoorbeeld tussen Warschau 1943 (de opstand in het Joodse getto en de daarop volgende slachting) en Gaza 2018.
Laten we in afwachting vooral de baseline behouden waaraan elke kritiek wordt afgemeten: wie dit degoutant vindt, is een antisemiet. So be it.
Acta Sanctorum 
Pingback: Het is allemaal ketchup! | Acta Sanctorum
Ik heb medelijden met het palestijns volk, wanneer gaat dit stoppen? Zo vlug mogelijk een oplossing vinden is levensbelangrijk voor die arme mensen.
Jij bent gewoon een antisemiet en had pressies gepast in het uniform van de SS. Trouwens ga eens kijken hoeveel miljarden € er zijn heen gestuurd en waarvan de Hamas leiders goede sier maken.
Verder wil ik gen commentaar geven, op dit geneuzel van je!!!
Ben het met je eens.
al dit geschrijf is tijdverspilling en brengt geen aarde aan de dijk, tenzij voor de schrijver. Mijn raad: doe eens iets nuttig met je tijd want deze is beperkt. Wie zong alweer: Het grootste gelijk is een mes in je buik.
Kan iemand mij vertellen waarom de moslims drie heilige steden moeten hebben, Jeruzalem incluis? In deze stad is de profeet nooit geweest, hij heeft slechts gedroomd er op een wit paard te zijn geland. Waar hij wel ooit met zijn leger arriveerde was Medina. Die stad werd toen overwegend door joden bewoond. Mag ik vragen: Waar zijn nu de joden van Medina???? Uitgeroeid. En waarom wordt er nooit over deze joden van Medina en tot in den treure over de moslims van Jeruzalem gezeverd? En waarom heten sommige Arabieren Palestijnen terwijl de oorspronkelijke bewoners van Palestina joden en nadien Filistijnen (uit Cyprus) waren? Zelfs de naam ‘Palestijn’ dekt dus een leugen. Gans de Arabische wereld hangt van leugens aanéén. Én van doodsbedreigingen aan het adres van wie geen moslim is. Daarover zou Sanctorum eens mogen nadenken.
Absoluut.
Een interessant citaat uit het voorwoord van “Le mur de fer. Israël et le monde arabe” van de Brits-Israëlische historicus Avi Schlaïm, die hier toch afstand neemt van ‘la cause israelienne” en voor wie het grensoverschrijdend Israëlisch gedrag als dusdanig niet langer te pikken valt :
“Puisque c’est mon premier livre publié en français il ne sera peut-être pas inutile que je donne rapidement quelques précisions sur mes antécédents. Je suis né à Bagdad en 1945, dans une famille juive irakienne. En 1950, à la suite de la première guerre israélo-arabe, nous avons participé à un exode massif des Juifs d’Irak vers Israël. Nous n’étions pas des réfugiés, nous n’étions pas maltraités et nous n’avions en aucun cas mis à la porte, mais de façon très réelle, nous n’en étions pas moins des victimes du conflit israélo-arabe. J’ai grandi en Israël, j’ai servi dans les forces de défense d’Israël, mais j’ai suivi ma formation universitaire en Grande-Bretagne. J’ai étudié l’histoire à Oxford puis les relations internationales à la London School of Economics. Depuis trente-huit ans, je suis professeur d’université en Angleterre, ayant enseigné à Reading. puis à Oxford. Au début de ma carrière universitaire, je nourrissais des idées relativement conventionnelles sur le bien-fondé de la cause israélienne et sur les origines du conflit israélo-arabe. Mais peu à peu à force d’étudier et d’observer la conduite d’Israël, ma perspective est devenue plus critique. Je reconnais toujours la légitimité du sionisme en tant que mouvement de libération nationale des Juifs, ainsi que la légitimité de l’État d’Israël à l’intérieur des frontières de 1967. Ce que je rejette, et résolument, c’est le projet colonial sioniste par-delà les frontières de 1967.”
sorry, …”la cause israélienne”…
Je vergeet blijkbaar alle vredelievende daden van de islamietjes hier en over de ganse wereld
te vertellen, daar zijn ook talloze kinderen bij zelfs hun eigen kinderen. (bommengordeltjes)
Ik persoonlijk zou mijn kinderen thuis houden. Moesten onze politiekers eerlijk voor hun volkeren
opkomen dan wist ik ook waar verschansingen moesten opgeworpen worden en een onmiddelijke
stop op de veel te grote invoer ervan