Antwoord: voorlopig niemand, simpelweg omdat de prijs niet bestaat. En daar moet misschien iets aan gedaan worden. Toegegeven, we worden tegenwoordig om de oren geslagen met prijsuitreikingen allerhande, Awards van zus of zo, de Oscars, de Bertjes, de Kastaars, allemaal uitgereikt met veel glitter en poeha, tot meerder glorie van het instituut zelf. Er is de Orde van de Vlaamse Leeuw, een uitreiking met een hoog institutiegehalte, en er is de Prijs van de Vrijheid van de donkerblauwe denktank Libera.
Pensée unique
Maar een onderscheiding voor een Vlaamse Uilenspiegelfiguur, iemand die opvalt door de moed waarmee hij/zij tegen de politiek correcte mainstream en de oprukkende woke-dictatuur ingaat? Vreemd genoeg is dat een gat in de prijzenmarkt. Ik wil bij deze een voorstel doen. We beleven een kantelpunt in de Vlaamse politieke ruimte. De culturele sector en de media blijven steken in een soft-Belgicistisch, in wezen reactionair discours, waarbij de zelfcensuur en de schrik om op zere tenen te trappen bijna lachwekkende proporties aanneemt.
Het wordt dus zoeken naar een rebelse figuur die zijn/haar kop boven het politiek correcte maaiveld uitsteekt. Durf is een conditio sine qua non, een laagje humor is een plus.
Er is een gebrek aan moed, lef, durf om de waarheid te zeggen en daar ook naar te handelen. De media, geschreven en audiovisueel, stellen zich aan als een gedachtenpolitie. De krantenredacties worden in toenemende mate bevolkt door lieden die de censuur beheren, in plaats van er tegen in te gaan. De taal wordt in Orwelliaanse zin gebruikt om gedragsaanpassing te forceren. De zebrapaden worden in regenboogkleuren geschilderd om de diversiteit te bejubelen, maar tegelijk wordt de pensée unique steeds meer benadrukt en opgelegd, op straffe van sociale uitsluiting en zelfs beroepsverbod. Bij dit alles kijken we op tegen een totalitaire religie die nog steeds massaal wordt geïmporteerd en door de predikers van de tolerantie wordt omarmd.
Er is een beduidende Vlaamse onderstroom die zich daartegen verzet, maar dikwijls blijft het een onderstroom, geen concreet engagement of zichtbaar statement. We moeten eens stoppen met zaniken en onze volkshelden eren, liefst voor ze onder een zerk liggen. Het wordt dus zoeken naar een rebelse figuur die zijn/haar kop boven het politiek correcte maaiveld uitsteekt. Durf is een conditio sine qua non, een laagje humor is een plus. De Tijl Uilenspiegelprijs honoreert geen functie, geen instituut, maar een individu, eventueel een groep, een project of een persverschijnsel. Het hoeft geen grote mijnheer of madam te zijn, geen BV: we gaan niet mee in het opbod van media-figuren en TV-gezichten.
Vrijheidsheld
Kaftontwerp van Hippolyte Boulanger, 1869 (Wiki)
Het historisch traject van Tijl Uilenspiegel is gekend: van oorsprong een Duitse stadslegende die rond 1500 opdook, een nar die de menselijke domheid een spiegel voorhield via tal van fratsen, werd hij door Charles De Coster omgesmeed tot een Vlaamse vrijheidsheld onder de Spaanse bezetting. Deze romantische transformatie, die zijn beslag kreeg in ‘La légende et les aventures héroiques, joyeuses et glorieuses d’Ulenspiegel et de Lamme Goedzak au pays de Flandres et ailleurs’ (1867), plaatst hem meteen op het niveau van de oudere Reinaert-legende.
Uilenspiegel is vanaf dan een politieke figuur, een Geus, die zich tegen de inquisitie en de ‘paapsen’ keert, reden waarom het katholieke Vlaanderen hem nooit helemaal omarmde. Tegelijk moeten we ook de oudere, koldereske ‘Duitse’ laag in ere herstellen: rebellie zonder humor is onbestaande. De Coster verzon daartoe het personage van Lamme Goedzak, maar in feite is de moderne Tijl Uilenspiegel ondenkbaar zonder het register van de satire, de parodie, hekelschriften, spotprenten.
Uilenspiegel is vanaf dan een politieke figuur, een Geus, die zich tegen de inquisitie en de ‘paapsen’ keert, reden waarom het katholieke Vlaanderen hem nooit helemaal omarmde.
Nu hoor ik u denken: ‘Sanctorum vindt een onderscheiding uit die hem op het lijf geschreven is, in de hoop van zelf gelauwerd te worden’. Dat misverstand moet dadelijk de wereld uit: als initiatiefnemer en kandidaat-juryvoorzitter sluit ik mezelf formeel uit. En indien Doorbraak de organisatie op zich neemt, zullen vaste medewerkers sowieso uitgesloten zijn van nominatie. In dat geval lijkt het me een goed idee om de abonnees een kandidaat te laten voordragen, waaruit dan een shortlist wordt samengesteld. Kwestie van Chinese of Russische onderzeeërs te vermijden.
Blauwe maandag
Ook voor de alternatieve ‘Lamme Goedzak’-onderscheiding zijn er tal van kandidaten
Een paar kandidaten voor de nominatie, voor de vuist weg? Ik denk aan Rik Torfs en tScheldt, om maar twee uitersten te noemen. Of, waarom niet, Jef Elbers, de donderpreker van de Aldi in Knokke, of brulboei/performer Jeff Hoeyberghs. Het mag natuurlijk ook een Nele zijn, persoonlijk heb ik een boontje voor dichteres Delphine Lecompte, om eens buiten de vijver van de usual suspects te gaan.
Zo’n onderscheiding moet tegelijk een aanmoediging zijn, een publiek statement, én uiteraard een PR-stunt voor diegene die hem uitreikt.
Tot de dames met ballen reken ik zeker ook Astrid Elbers, de docente die op haar eentje het verzet organiseerde tegen de woke-tirannie aan de Antwerpse universiteit. Of Nadine Van Der Linden, de HLN-journaliste die regelmatig buiten de politiek-correcte lijntjes kleurt. En dan is er natuurlijk nog de onvermijdelijke Urbanus, de ‘witte’, oudere mannelijke hetero met foute inzichten, door woke-Vlaanderen definitief gecanceld. Ik eindig met een joker: een postuum eerbetoon aan Yannick Verdyck, de libertaire activist die in september van vorig jaar door Special Forces koelbloedig in zijn woning werd afgemaakt.
Ziezo, dat zijn een tiental namen die me zo te binnen schieten, gewoon om het profiel te schetsen van het mogelijke feestvarken. Laat uw fantasie de vrije loop. Dat geldt ook voor de Lamme Goedzak-onderscheiding trouwens, die we, samen met de Uilenspiegelprijs, zouden uitreiken aan de Vlaming die excelleert in humorloosheid, lafheid, underdogattitudes, leugenachtigheid, graaizucht, of een combinatie van deze ondeugden. Hier is de keuze nog groter, dit wordt zeker een strijd op het scherp van de snee: van Siegfried Bracke tot Joël de Ceulaer, van UA-rector Van Goethem tot klaagzangfeministe Bieke Purnelle staan ze te dringen om deze prijs weg te kapen. Hem weigeren is geen optie.
De uitreiking zal Hollywood doen verbleken, dit wordt hét rendez-vous-moment van averechts Vlaanderen. Zo’n onderscheiding moet een aanmoediging zijn, een publiek statement, én uiteraard een PR-stunt voor diegene die hem uitreikt. Het is momenteel nog maar een blauwe-maandag idee, maar meer dan één zondagskind is op maandag gemaakt. Mijn vrome wens is dat we dit najaar voor de eerste keer een winnaar hebben. U hoort er nog van, laat alvast de voorstellen maar komen.
Vindt u deze column interessant, leerrijk, controversieel, of hebt u tenminste eens goed kunnen lachen? Dan is een donatie, hoe bescheiden ook, misschien een goed idee.
Acta Sanctorum 
Ik ga voor Delphine Lecompte (om mezelf niet te nomineren, we blijven bescheiden).
Maar een onderscheiding voor een Vlaamse Uilenspiegelfiguur, iemand die opvalt door de moed waarmee hij/zij tegen de politiek correcte mainstream en de oprukkende woke-dictatuur ingaat?
Ik zou Dhr. Willy Van Damme voordragen, Dendermonds journalist en iemand die de correcte mainstream media en woke-dictatuur geregeld de kaak stelt met steekhoudende argumenten.
Inderdaad, hij is het waard!
Beste mensen.
Ik heb onmiddellijk een brief geschreven naar de representatieve verantwoordelijken, overigens ook om mee te dingen.
Geachte representatieve omhooggevallenen,
De onder de bevolking heersende weerstand tegen het zich agressief verspreidende woke bewijst dat het volk zo dwaas nog niet is dat zij alles zomaar zonder slag of stoot zal accepteren, dat men nog niet geheel van cultuur en gezond verstand gespeend is.
Ik verzoek u dan ook, als verkozen belangenbehartigers, om terug te keren naar de orde van de dag, om wederom zaken van kosmisch belang te behartigen. Ik verzoek u om terug te keren naar het oorspronkelijke democratische spel op basis van de spelregels zoals deze zijn bedacht door de oudere generaties van het volk, het spel en het beleid van gelegitimeerd slachtofferschap, gelegitimeerd keetschoppen, en het spelen van de vermoorde onschuld. Wij zullen niet toestaan dat het Calimero syndroom en de bijbehorende succesvolle strategieën onder uw leiding worden gekaapt door een nieuwe generatie.
Hartelijke groet,
Meneer Uil kijk eens in de Spiegel
Ik zal overigens nog wat aan de details sleutelen, ‘gerechtvaardigd slachtofferschap’, ter variatie, en het voegt extra betekenis toe. Dat zal de taalliefhebbers deugd doen, alhoewel begrijpend lezen een zaak van de geest blijft..
Gerard Bodifée en Mathias Storme zijn persona non grata op de VRT-VTM, wegens hun ongewisse en politiek incorrecte meningen.
Ik zie de hierboven zelfbenoemde jury niet zitten.
Ik zou liever het trio James Cooke, Gert Verhulst en J.M. Pfaff fungeren als bevoegde beoordelingscommissie.
Laat ons hen alle namen die we kennen ter beoordeling voorleggen.
Om vervolgens, afgaande op hun rangschikking in volgorde van kans, de prijs toe te kennen aan de allerlaatste.
Dàt is objectief.
Ook Dedecker in de jury.
En Eddy Planckaert
Vanderlinden onbedreigd
Tijl Uilenspiegel met zijn zotskap op… Tjonge, tjonge, wie wint de Tijl Uilenspiegel Prijs 2023? Maar dat had u nu eens goed geraden, mijnheer Sanktorum, er is maar één kandidaat en dat bent u! Neem me niet kwalijk eigenhandig hier een vervlaamsing van uw naam te hebben doorgevoerd. Dat vervlaamsen – of beter vernederlandsen – is een oud trekje van me én van een generatie, die voorovergebogen over een elektrisch typmachine van IBM met voor elk lettertype een andere bolkop (een snel langs het papier bewegende schrijfkop met daarop alle schrifttekens) voor de c bij wijze van alternatief steeds de k-variant nam : kristelijk en niet christelijk, eksperiment en niet experiment, ekonomisch en niet economisch, kriterium en niet criterium, kommunikatie en niet communicatie, kontakt en niet contact, konservatief en niet conservatief, tekstiel en niet textiel, spekulant en niet speculant, aspekt en niet aspect, produktiefaktor en niet productiefactor, aktiviteit en niet activiteit, konsekwentie en niet consequentie, sektor en niet sector, koncentratie en niet concentratie, koncern en niet concern, direkteur en niet directeur, krisis en niet crisis, konkurrentie en niet concurrentie, abstrakt en niet abstract, konkreet en niet concreet, konfronteren en niet confronteren, sekundair en niet secundair, technokraat en niet technocraat, projekt en niet project, kompensatie en niet compensatie, partikulier en niet particulier, perspektief en niet perspectief, kategorie en niet categorie, diskussie en niet discussie, subjektief en niet subjectief, reaktie en niet reactie, konsumeren en niet consumeren, inkorporatie en niet incorporatie, intellektueel en niet intellectueel, diskriminatie en niet discriminatie, funktie en niet functie, kontekst en niet context, kollega en niet collega, struktuur en niet structuur, publikatie en niet publicatie, konklusie en niet conclusie, kontroleur en niet controleur, architekt en niet architect, kultureel en niet cultureel, rekonstrueren en niet reconstrueren, korrekt en niet correct, effektief en niet effectief, kapaciteit en niet capaciteit, kommunistisch en niet communistisch, respektievelijk en niet respectievelijk, komponent en niet component, komputer en niet computer, nukleair en niet nucleair, selektief en niet selectief, objekt en niet object, kommercieel en niet commercieel, konstateren en niet constateren, dialektiek en niet dialectiek, mikro-processors en niet microprocessors, fabrikatie en niet fabricatie, reaktor en niet reactor, komplex en niet complex, koördinatie en niet coördinatie, kontrakt en niet contract, direkt en niet direct, logika en niet logica, kwasi en niet quasi, paradoksaal en niet paradoxaal, impakt en niet impact, doktoraat en niet doctoraat, akademicus en niet academicus, dekaan en niet decaan, kompleet en niet compleet, koherent en niet coherent, dokument en niet document, risiko en niet risico, defekt en niet defect, kreëren en niet creëren, en aha, zo heb ik – ik weet niet of men door deze letterarbeid ‘on a trial basis’ in de Guinness Book of Records komt – misschien wel de langste zin van alle reacties geproduceerd, een eindeloze rij, net als uw naam, alle rood onderlijnd in de tekstverwerker van WordPress…
Wat een couwe cac! En wat voor kriminele vercrakhting van onze moedertaal! Welce ridikule clootzac bedenct zoiets belakhelijcs?
Leve de k – pardon c!!!! De allesbehalve woce-letter die ons krukiaal onderskheid van het cille germaanse faskisme!
In mijn reaktie skhuilt een canjer van een dt-fout. Maar tegen een mincucel die zich akhter een ridikuul woce-naampje als “Don’t looc any further!” verskhuilt is dat geen clare en kriminele zonde.
Op je pikkie getrapt?
copypaster;-)
Say it in Latin!
How do you say that in Latin?
Encara no ho sé, Don’t look any farther.
Você também sabe português? Se você ainda toca trombone, então você é completamente o Maestro Tiquinho!
De maandag kan wel eens blauw zijn…
nog van dat !
Waar zijn de ballerina’s (firebird ballet suite)?
Van mij mogen Astrid Elbers en Jasmijn Walldorf – wiens column over graaiende Bracke geschrapt werd door Doorbraak – de Tijl Uylenspiegel prijs krijgen en delen.
https://www.jasmijnwalldorf.be/de-imperfecties-van-de-vrije-meningsuiting/
( Daar kan u ook de bewuste column over de pensioenscheppers lezen)
En de Lamme Goedzak prijs gaat naar…de redactie van Doorbraak omwille van cancellen van onwelgevallige columns.
Dat is ook één van de redenen waarom ik mijn abonnement bij Doorbraak opgezegd heb. Ook dat meningen die niet in hun kraam passen systematisch gecanceld werden.
Idem.
Ik stel mezelf voor, zie mijn ongeschreven boek ‘Democratie: tussen potsierlijkheid en rampzaligheid’.
Maar serieus toch, als het volk op de been is, dan zal geen vrijheid liefhebbende geest zich opofferen om met modder besmeurt te worden, om bij voorbaat al niet begrepen te worden. Dat zou alleen maar aanleiding geven tot meer potsierlijkheid en rampzaligheid.
“Tijl Uilenspiegel kwam in de stad Antwerpen waar een pastoor leefde die zo gierig was dat hij zijn voedsel met niemand wilde delen, zelfs niet met zijn parochianen die er tamelijk mager uitzagen. In plaats daarvan preekt de pastoor dat ze beter mager en hongerig kunnen zijn, dan gulzig en inhalig. ”
Dit heeft overeenkomsten met de oorlog van westerse schurk elites tegen Poetin, en het beleid van zogenaamde klimaatverandering, waarmee men hoge inflatie en energie tekort heeft veroorzaakt, en de ‘elites’ tegen het volk vertelden dat men het voor lief moest nemen aangezien het voor de goede zaak is, tegen het kwaad en komend onheil, terwijl diezelfde elites zichzelf volvreten.
Er zal ook vast nog wel een verhaaltje zijn dat gelijkenissen heeft met de idioterie van het laten dragen van maskers en de bevolking inspuiten met een geheimzinnige smurry die tegen een ziekte moet beschermen.