al maakt de boezem van Ella iets goed
– Op de rechtse opiniewebsite Doorbraak.be verscheen een bijdrage met in de inleiding al enkele denigrerend opmerkingen over u. Onder uw foto, de kop: ‘Satire is een door en door mannelijke uitvinding’. Glijdt dat ook van u af?
– ‘Dat is best gek. Ja, DIW is een satirisch programma, maar de satire zat altijd vooral in de filmpjes. Dat is niet veranderd omdat ik het presenteer. Ook vrouwen op onze redactie schrijven de scenario’s. Ik wil die kerel enkele filmpjes tonen en hem laten kiezen welke door een vrouw geschreven zijn. Ik wed dat het hem niet lukt.’
– Dus het cliché dat humor ‘mannelijk’ is, mag de vuilnisbak in?
– ‘Ik weet niet of humor mannelijk is, maar mijn vriendinnen zijn de grappigste mensen die ik ken.-
Dit is een passage uit een interview met Ella Leyers, ankervrouw van het Canvas-programma ‘De Ideale Wereld’, verschenen in De Standaard van 24/12. Vilein als deze wokegazet is, wordt de term ‘rechtse opiniewebsite’ gebruikt om Doorbraak al meteen te diskwalificeren. ‘Die kerel’, dat is ondergetekende, die bij DS op een lijst staat van lieden die niet bij hun naam mogen genoemd worden. Bij deze.
Kwetsend en beledigend
De vos Reynaert ‘leert de haas Cuwaert het credo’: illustratie uit het 14de eeuwse Comburg-handschrift
Soit. Aan humor en satire heb ik een boek (*) gewijd, vertrekkend van het middeleeuwse Reinaert-epos, met als centrale stelling dat humor universeel is, maar dat de wieg van satire in Europa staat, ergens in de Griekse oudheid met het optreden van tonbewoner Diogenes, en pain-in-the-asses zoals komedieschrijver Aristophanes (446 – 386 v.C.). Dit ontstaansmoment is verbonden met de verschijning van het kritische individu, bevrijd van religieuze banden en elke vorm van gezag in vraag stellend. Hekel en spot kenmerken de provocatie en nemen het publiek mee. In de Vlaamse middeleeuwen verrijst deze schalkse rebel opnieuw, gelijklopend met de opkomst van de steden en de burgerij, tegen de machtsaanspraken van de oude adel.
Satire is Europees, mannelijk, scabreus én gefocust op de machthebbers. Het is bepaald een onvriendelijk genre waarmee je vooral vijanden maakt.
Dat Ella Leyers in dat interview al meteen satire en humor door elkaar haalt, bewijst dat ze de clou niet snapt. Genoemde Aristophanes was niet zomaar een grappenmaker. Hij deinsde er niet voor terug om de toenmalige staatsman Kleon belachelijk te maken, via pikante beschrijvingen als ‘Hij stinkt uit zijn bek als een zeehond, zijn reet lijkt wel op een kameel en zijn kloten zijn smerig en goor als de kut van een heks.’ (‘Wespen’, 1034-1035). De auteur kwam dan ook af en toe in onzachte aanraking met het gerecht wegens beledigingen (toen al), en verkende bewust de grenzen van de vrije meningsuiting. Idem voor de auteur van Reynaert, die wellicht bewust anoniem bleef.
Proper is het niet, er is een voorkeur voor schuttingtaal en beledigende, kwetsende uitspraken ad hominem. Dat lijnt het genre scherp af. Satire is Europees, mannelijk, scabreus én gefocust op de machthebbers. Het is bepaald een onvriendelijke bezigheid waarmee je vooral vijanden maakt. Net daarom moet je een mate van onthechtheid bereikt hebben, verbonden met ouderdom en maturiteit. Cartoonisten die aan hun carrière denken, maken flauwe cartoons. In woke termen: satire en het daaraan verbonden vlijmscherp sarcasme zijn het domein van de oudere witte heteroman, de intersectionaliteit van het kwaad. Dat etiket viel nog niet zo lang geleden de komiek Urbanus te beurt.
Koffieklatsj
Urbanus: ‘te wit, te mannelijk, te oud, te hetero’
Ons Ella dus en haar monkellachjes. Men moet geen misogyne natuur zijn, om vast te stellen dat ze het in De Ideale Wereld weliswaar niet onaardig doet, maar het is allemaal iets te guitig en te glad. Babbels en grapjes, maar geen steken en sneren. De redacteurs weten waar ze moeten stoppen en verschillen daarin niet van andere mainstream media.
Men had kunnen opteren voor het gelijkheidsbeginsel ‘iedereen een sneer op tijd en stond’, à la Charlie Hebdo, maar men heeft blijkbaar gekozen voor het vermijden van politieke zere tenen.
De hoeveelheid oestrogeen op de set is een beslissende factor. Heeft ze een vrouwelijke gast, dan overheerst de gezellige babbel, en als ook de sidekick nog van vrouwelijke kunne is, ontaardt het programma gewoon tot een koffieklatsj. Dat is geen verwijt, vrouwen zitten gewoon zo in mekaar, maar voor satire, en al zeker politieke satire (bestaat er een ander?), is deze hormonale consistentie te zacht.
Bovenop deze versofting, en de politiek correcte noodzaak om te bewijzen dat vrouwen ook een satirisch programma kunnen maken, voelt men sowieso de gêne om het politieke universum aan te pakken, want dat is glad ijs en zou tot parlementaire vragen kunnen leiden. Ik zie maar heel zelden eens een politicus/a erdoor gehaald, terwijl dat dé kernmissie van satire is. Men had kunnen opteren voor het gelijkheidsbeginsel ‘iedereen een sneer op tijd en stond’, à la Charlie Hebdo, maar men heeft blijkbaar gekozen voor het vermijden van politieke zere tenen, een voorzorgsmaatregel die bijvoorbeeld ook Koningin Mathilde in haar interviews aanhoudt.
Positieve discriminatie
Als men politici eens door de mangel haalt, krijgt één partij een opvallende voorkeur
Weinig klachten uit het Wetstraatmilieu dus over dit programma. Er wordt wel een uitzondering gemaakt voor die ene partij, waaraan zelfs een vaste rubriek is gewijd, genaamd ‘Vlaams Belang TV’. Alle kopstukken passeren er de revue, neergezet als hilarische klunzen met een Antwerpse tongval die ook TV willen maken. Dat mag zeker, moet kunnen, maar de dag dat De Croo, Vandenbroucke, zelfs de Vlaamse excellenties en hun gevolg, op een gelijkaardige manier door de mallemolen worden gedraaid, lijkt nog niet in zicht.
Deze positieve discriminatie verraadt dan toch weer het typische VRT-euvel en de activistische kramp om ‘extreemrechts’ te lijf te gaan. Terwijl -vind het leuk of niet- de kritische massa vandaag aan die kant zit, inclusief het rioolkrantje tScheldt. Niet bepaald hoogstaande satire, maar aan de linkerzijde is het genre morsdood. Het is namelijk ‘beledigend’ van toon, ‘haattaal’, en dat past niet in een divers-identitaire porseleinenwinkel. Helaas, satire rijmt niet op woke, erger, ze sluiten elkaar uit. Cartoonisten die mededogen hebben met hun onderwerp, moeten een andere job zoeken.
De redactie van de Ideale Wereld moet dringend eens wat politiek incorrecte input toelaten, vanuit de rechtse hoek, ik zal het maar de Vanmol-factor noemen.
Speelt onze Vlaamse volksaard en de schrik van de eigen schaduw ons weer parten? Iets als ‘De Avondshow’ met Arjen Lubach op VPRO, ik zie het in Vlaanderen nog niet direct haalbaar, ook niet op commerciële zenders of in babbelformats met Gert Verhulst. De redactie van de Ideale Wereld moet dringend eens wat politiek incorrecte input toelaten, vanuit de rechtse hoek, ik zal het maar de Vanmol-factor noemen. Satire die het ook eens kan hebben over kutmarokkanen, negerinnentetten en klimaatpubers.
Het harde cynisme, waarvan Leyers’ voorganger Jan Jaap van der Wal beweert dat het in Vlaanderen niet werkt, wordt inderdaad door regimekranten als De Standaard expliciet als ‘toxisch’ betiteld, maar dat zou net een reden moeten zijn om wél dat register te bespelen. De politiek heeft het dringend nodig. Zo lang ik Alexander De Croo niet op de pot zie zitten, of in bed met een Italiaanse sexbom, of Conner Rousseau als analfabeet Duracelkonijn dat de scholen onveilig maakt, raak ik die Vlaams Belang-parodieën wel wat beu.
Het is gemakkelijk scoren binnen een omroep die ooit nog expliciet in een nota stelde dat deze partij zo min mogelijk aan bod mocht komen. Noem het dan gewoon kolder en plaats het in het rijtje van de plezante kwissen en de TV-komieken à la Philippe Geubels. Ziezo, DS kan zich weer verdiepen in een column zonder auteur. Dat was toch met Reynaert ook al zo, het compliment wordt in dank aanvaard.
(*) ‘Kakistocratie – Pleidooi voor méér antipolitiek’ en ‘Malpertus – over humor en satire’ in woketijden’ zijn herdrukt en weer voorradig. Nu bestellen, en krijg ze gesigneerd thuis bezorgd!
Acta Sanctorum 
Feit blijft dat ze u bij dS wel moéten blijven lezen én, zei het zonder erkenning (de afgunstige meligaards), naar u refereren als ze eens een interessante vraag willen stellen.
De grappigste dingen zijn verboden.
Alweer een heel goed stuk correcte analyse, sterk van inhoud, maar met teveel aandacht aan ‘de dochter van’ in het gespreide bedje. De wanhoop moet wel hoog zitten in de melige armlastige humor waarover de woke-pers meent te beschikken.
Woke is links en zoals religie: Humorloos.
Anderzijds zijn verboden dingen dan weer de grappigste….
Kwam ik gisteren op de Meir wel een Arabier in een rolstoel tegen zeker!
Aan de ene kant van het wagentje ging er een bordje waarop er in het Antwerps geschreven geschreven stond: “is lam!”, en aan de andere kant: “mo slim!”.
Het bordje aan de rugzijde was de conclusie: ma zoet!
“Their authority is a thing blind, deaf, hideous, grotesque, tragic, amusing, serious, and obscene. ”
Schreef Oscar Wilde over het volk, en zo is ook de humor van het volk. De volkse satire is al gauw obsceen en anders weer serieus (sentimenteel), of flauw, nooit intellectueel stimulerend. Het is overigens absoluut waar dat vrouwen veel moeite hebben met intellectuele satire, aangezien vrouwen vooraleerst praktische wezens zijn, en kortzichtig. Dat laatste heeft overigens zijn voordelen, zelfs een groot nut aldus Schopenhauer, dus men hoeft er niet over te vallen.
Wat Sanctorum pikant noemt, dat noem ik vulgair of obsceen, het probleem is dat dat altijd zonder enige intellectuele stimulatie is. Het zijn ook altijd beschrijvingen waarvan je hoopt dat als je die onverhoopt in een onbewaakt moment tot je neemt, dat je niet net gegeten hebt, of aan het eten bent. Maar goed, misschien heeft Sanctorum een ander beeld van ‘pikant’.
Ik zou overigens zeggen dat een gepolitiseerd volk woke is, dat komt niet alleen van de linkse zijde… Teveel politiek maakt humorloos, vandaar ook ‘Their authority is ..’. Inderdaad, gefocust op machthebbers..
Hier nog een stukje spot van Oscar Wilde, bij monde van Lord Henry uit Dorian Gray:
“I quite sympathize with the rage of the English democracy against what they call the vices of the upper orders. The masses feel that drunkenness, stupidity, and immorality should be their own special property, and that if any one of us makes an ass of himself, he is poaching on their preserves. ”
Je kunt dus ook een situatie hebben waar machthebbers anderen die macht willen hebben het onderwerp van spot maken…
Dat soort bijtende spot is ongevaarlijk wat betreft mogelijke aanvallen van woke, men begrijpt er vandaag de dag niets van. Gezien de domheid alom zijn er allerlei vormen van bijtende spot die dus totaal ongevaarlijk zijn. Je zou kunnen zeggen dat als men je humor begrijpt, en er aanstoot aan kan nemen, dan heb je te laag gericht, je te begrijpelijk uitgedrukt zodat de kleingeestigheid het ook kan bevatten.
Ik haal overigens ook satire en humor door elkaar, althans, ik vindt satire grappig, alhoewel satire een hoofdfunctie heeft, dat het op veelzijdige wijze plesant is voor het intellect.
Nog wat overwegingen qua taal.
‘Vrouwen zitten gewoon zo in mekaar’
In ‘elkaar’ is meer proper Nederlands, ‘iets in elkaar zetten, zoals iets in elkaar zit’. Het woord elkaar heeft meerdere betekenissen, het kan ook verwisseld worden met mekaar, maar dat is afhankelijk van de functie.
Het woordje ‘gewoon’ is een volkse overbodige invoeging dat te pas en te onpas wordt ingevoegd, een gewoontewoord. Ofwel overbodig, of het kan ook vervangen worden door het meer propere ‘nu eenmaal’, als extra duidelijk moet worden gemaakt dat het de aard van het beestje is.
Proper, in de zin van schrijftaal.
‘Vrouwen zitten nu eenmaal zo in elkaar’
‘Wat een plompe geest! Ik verdenk hem ervan een Hollander te zijn.’
-Desiderius Erasmus-
Geinig, toch. Wij, vrouwen, zitten gewoon zo in elkaar 😉
https://www.gutenberg.org/files/27846/27846-h/27846-h.htm
Mijnheer Sanctorum bekommert zich om de hygiene van zijn blog:
‘Johannes’ is afgevoerd, al een tijdje. en kijk, die Heer is wedergeboren, nu als Jean.
Daar verschijnen alweer die stukjes Engels, naar analogie met de plechtige Bijbelcitaten, die aanleiding geven voor (will give rise to) een preek, voor een marginaal dom volk met een marginaal taaltje, dat geen aandacht verdient. Engels daarentegen!
Nog wat overwegingen qua taal.
“Krepel leidt den dans”, met zinsdelen als:
“…althans, ik vinDT satire grappig” en “…dat het op veelzijdige wijze PLESANT is”(noch pleasant, noch plezant, misschien Esperanto?).
Als iets pedant is als Johannes, arrogant als Johannes en snobistisch is als Johannes, dan ís het Johannes. Ook als hij als Fansoos vermomd is.
Johannes zit nu eenmaal zo in elkaar.
Overigens IS hij inderdaad een verwaande Hollander!
Haha, ja, inderdaad, het is dezelfde kerel die de plaat grijs draait met zijn quote uit ‘The Picture of Dorian Gray’ ( zeker minstens drie keer op deze blog gedropt). En de pretentie om JS te corrigeren terwijl zijn teksten niet zo ‘proper Nederlands’ geschreven zijn. Hilarisch.
Verder heeft JS een punt, dat satire een door en door mannelijke uitvinding is. Als je boeken van beroemde Europese schrijvers doorneemt zoals Erasmus (lof der zotheid – zie de vorige link), Voltaire (Candide), Rabelais (Pantagruel et Gargantua), Boccaccio ( Decamerone), Cervantes (de vernuftige edelman Don Quichot), Diderot (Jacques de fatalist en loslippige sieraden), en de fameuze Monty Python films van John Cleese…en amper literatuur van vrouwelijke auteurs van hetzelfde genre. Hoewel Claire Goll in ‘Alles is ijdelheid’ ook wel heel fel van leer trok en op sarcastische toon vertelde over beroemdheden in haar leven. Bijvoorbeeld over James Joyce schreef ze meteen op de eerste bladzijde:
‘Van de grote mannen was er geen zo geblokkeerd als James Joyce. Een wortelkwal? Een kruising van een oester en een kreeft? Ik heb te veel eerbied voor dieren, zelfs voor kwallen of schelpdieren, om ze te vergelijken met Joyce, die geprepareerde mummie, dat stuk schors zonder sap of warmte, die uitgedroogde peer. Hij mag dan een van de meest geslaagde literatoren zijn, in menselijk opzicht is hij het treurigste misbaksel van de schepping.’
Vrouwe Christel,
De satire? van Claire Goll liep ergens vanaf het begin al dood in een overdaad van nogal vergezochte analogieën, geïnspireerd door.. malice?. Uiteindelijk komt vrouwelijke ‘satire’ neer op: deze man is geen geschikte partner of vader. Dus, een zaak van een evaluatie van geschiktheid voor protectie en nageslacht. Zo vond een academisch opgeleide Amerikaanse vriendin -zo één die al heel haar leven aan universiteiten is gekluisterd, dat de filosoof Herbert Spencer -vader van de sociologie, van de theorie van relativiteit, en van de evolutietheorie- maar op een aap leek, en Napoleon was te kort..
Geinig? aandoenlijk.
Bij al teveel namedropping, ook wat substantie erbij leveren graag. Nu hebben we geen satire ter vermaak, en teveel namen. De dames houden wel van beroemdheid, dat snap ik.
Dames en heren,
Wat karakteristiek is voor een zekere degeneratie van het Vlaamse cultureel onderlegde volk, is dat men feitelijk via het ophouden van een over-beleerde en belerende schoolsheid zichzelf uit elke markt prijst. Het is allemaal stoffig, wat harkerig, levenloos, culturele inteelt, met een al te grote nadruk op correctheid, waar men niet doorheeft dat dat laatste alleen maar de laatste strohalm is waar het enigszins geurende lijk nog door bij elkaar gehouden wordt.
In zoverre men taalvirtuoos is, is het een virtuositeit van wat muffe nietszeggendheid, dat zoals gezegd ook gepaard gaat met een geraffineerde belerendheid, wat dan weer niets meer is dan het afdekken van culturele impotentie.
De frisheid van de Nederlander, is de frisheid van de barbaar die in al te duidelijke taal komt vertellen waar het op staat. Dan nog niet de minste der Nederlanders, en met hoog gegrepen bijzondere en unieke tegendraadse bijdragen waar de culturele klasse der lokale Vlaamse kneuterigheid niet aan wil.
Overigens bestaat dit ook nog in Nederland, dus het is niet slechts te wijten aan een cultureel vooroordeel aan mijn zijde, maar het Nederlandse volkse barbarisme heeft dat al aardig schoongeveegd. De onwillende Nederlander zou er ook geen woord aan vuil maken, anders dan een paar botheden. Dat spreekt dan wel weer voor de stoffige veelbespraaktheid van de Vlaamse
Dan komt er een Christel die in al te rap tempo al te veel namen van al te in vogue zijnde schrijvers en werken noemt (niet weer Don Quichot, alstublieft zeg), waarna een conclusie volgt dat een karakter van geestelijk incestueuze nutteloosheid heeft. Wellicht dat vrouwen sneller afdwalen, maar de nietszeggendheid lijkt me meer van een algemeen karakter.
“Most women are so artificial that they have no sense of Art. Most men are so natural that they have no sense of Beauty.”
Repetitie is overigens de kracht van.. uw Don Quichot is gecanoniseerd door veeltevuldige repetitie, ja veeltevuldig.. al te populair..
De Vlaming, die leest niet, die zoekt nog vaak naar fossielen der lokale of internationale bekendheid bekendheid, afgezien van het elkaar corrigeren. En dan de wat stoffige humor.
Wat betreft mijn enige bijdrage in de zin van overwegingen die betrekking hebben op het gebruik van taal, van de velen die er zouden kunnen zijn, is dat geen taalkundige correctie, maar een quasi serieuze mijmering over stijl met bijbedoeling. Correctheid is voor de… ach ja, het moge duidelijk zijn..
Voor de rest: what spite can invent..
Overigens zie ik er wel brood in om tot een frisse vernieuwing te komen, op basis van een zekere gewaardeerde creativiteit en raffinement op het gebied van taal van de Vlaming. Maar raffinement tot het uiterste volgehouden… zie het woordenboek.
Niet goedschiks, dan maar wachten tot het laatste restant van het bolwerk onder de groene zoden ligt. Dan zal een volgende generatie het van mij en de onwilligen over moeten nemen. Verwaand? Een culturele wetmatigheid.
Overigens is mijn Belgische vriendin, in zoverre zij een intellectuele match kan en wil zijn, het hier in grote lijnen mee eens, een overeenkomst die niet het product is van culturele inteelt.
In ieder geval vermaken wij ons prima, zo te zien.
Op straffe van een nieuwe ban, als Sanctorum een veelbespraaktheid ziet die hem onbekend is dan wordt het hem al gauw teveel. Maar ik ben ervan overtuigd dat hij mij nog schappelijk dit wederwoord zal gunnen.
Mochten er nog taalcorrecties komen, dan is men rijp voor de dokter van de geest, ofwel een volledige annexatie van Vlaanderen. Ik heb wel meer te doen dan taalgeneuzel en attesten invullen.
Nee maar, een ratelende Hollander die ons de les leest met een onleesbare woordenbrij en alweer een ‘stoffige’ citaat van zijn geliefkoosde auteur Oscar Wilde (leest u dan geen andere boeken dan de zijne?), die al lang onder de groene zoden ligt.
Zei hij ook al niet dat alle kunst nutteloos is? Het is misschien nutteloos om al die ‘stoffige’ boeken te lezen, Ach, is liefde nuttig? Is Prosecco drinken nuttig? Is een bloementerras nuttig? Zijn trips naar Venetië nuttig? Is een kamer vol kunstwerken nuttig? Nee, maar het maakt het leven wel aangenaam. Ik dwaal zeker weer af.
In het ‘stoffige’ boek van Claire Goll – jawel de diva die tuk was op beroemde figuren – kon je nog lezen hoe zij en haar echtgenoot Yvan Goll bij hun terugkeer in Parijs wanhopig op zoek waren naar woonruimte en uiteindelijk een kamer in hotel d’Alsace vonden. Hetzelfde hotel waar uw geliefkoosde schrijver zijn laatste adem uitblies. Een hotel in verval, waar het behang van de muren viel, de trap elk moment kon begeven, de muizen onder de tafel dansten. Hetzelfde verval dat hen te wachten stond als Oscar Wilde…Ze waren eerst een gevierd paar en in hun flat was het komen en gaan van schrijvers van alle nationaliteiten. Maar na acht jaar waren ze precies vage schimmen uit een vooroorlogs tijdperk. Met een been in het graf.
Dat is ook wat hier gebeurt. De veranderende tijdgeest, de achteruitgang van de welvaart en uiteindelijk zal ook onze moedertaal verdwijnen want de jeugd praat steeds meer koeterwaals of gebruikt althans een soort tussentaal met veel Engelse termen, u wellicht vertrouwd in de oren. Daar is er niks fris of geraffineerd aan. Het zijn dus niet botte Hollanders maar de Amerikanen en Chinezen, die de boel gaan overnemen of eerder barbaren van het Zuiden en het Oosten die ons continent gaan afbranden. Tot de laatste Europeaan onder de groene zoden verdwijnt. Samen met stoffige boeken en ‘stoffige humor’.
Teveel namen…my ass. Lees dan niet mijn ‘nutteloze’ bijdragen en ga dan met uw Belgische vriendin neuzelen in plaats van uw tijd hier te verdoen.
“Zei hij ook al niet dat alle kunst nutteloos is? ”
Zeker mevrouw, een poging om de kunst te redden van degenen die de kunst voor kleingeestig, praktisch, en moraliserend nut in willen zetten. Dat zo’n expressie dan wordt ‘absolutized’, dat is het risico als dogmatisten van het andere slag de interpretatie op zich nemen. Voor Wilde was decoratieve kunst ook niet te min, maar woorden zoals ‘aangenaam’ schieten te kort. Het is bijvoorbeeld ook ‘aangenaam’ als uw darmen zich op de wc van een opstopping ontdoen, aangenaam van een heel andere aard, en nuttig bovendien. Om niet te vervallen in een al te uitgebreide filosofie waar niets en alles zeggende woorden zoals ‘aangenaam’ worden vermeden, maar waar de deugdzamen toch nog altijd grip op kunnen krijgen, gebruikte hij paradoxen die zich vanzelf oplossen als het in meer subtiele sferen begint te dagen…
Overigens heeft Wilde het hele verval die de democratie teweegbrengt in een paar pennenstreken beschreven, het is dus niet het object dat stoffig en in verval is, maar het subject, de interpreterende partij. En anderzijds is men simpelweg nog blind en tastende, met handen die te grof zijn, niet begrijpend, buiten het gebrek aan gevoel voor een meer geraffineerde vorm van humor. Gezien middels de huidige woke zich alweer een nieuw puritanisme heeft aangediend, product van een eeuwig ‘slachtofferschap en verzet’ cultuur -gepopulariseerd door de democratie, was Wilde zijn tijd dus vooruit. Vooruit, door een stijl te hanteren waar men geen grip op kan krijgen, vooruitziend op de toen nog komende eeuw inzake een tijdloos onderwerp.
Maar er is bestaat dus ook echt op internet een tv-programma – of podcast zoals TVG het noemt – waarin TVG als een volleerde journalist elke keer een belangrijke meneer of mevrouw interviewt. Ik wist dit dus écht niet, met een acute FOMO als gevolg! Welke partijvoorzitter heeft tijd en pretentie genoeg om zoiets te doen? En Conner maar rondhuppelen als een konijn. Die van de Vrt zijn gewoon jaloers! Zij zitten daar met saaie Farah & Ivan opgescheept. Daarom die parodie.
Wie nog iets wil bijleren vandaag:
‘iedereen een sneer op tijd en stond’, à la Charlie Hebdo’
Het verhaal gaat dat een cartoonist die een karikatuur maakte van iets uit de joodse religie, dat die cartoonist daarna zijn biezen kon pakken. Moslims hebben geen interne middelen en macht om dingen ‘geruisloos’ aan te pakken. Het aantal publicisten/schrijvers die hun biezen kunnen pakken als iets de joodse gemeenschap niet bevalt, of als hoger gestelde bange wezels daarop anticiperen, zou weleens aardig in de cijfers kunnen lopen. En dan heb ik het nog niet over holocaust revisionisten die in de gevangenis worden gestopt, in het ziekenhuis geslagen (door een bekende gewelddadige joodse groep), zelfs achtervolgd worden in andere landen (voor uitlevering). Daarop volgt ook geen heel mediacircus… het blijft stil, verdacht stil.
Nog een overweging qua taal.
Het verhaal gaat dat een cartoonist die een karikatuur maakte van iets uit de joodse religie, (non bis in idem) die cartoonist daarna zijn biezen kon pakken.
Voor het overige ligt daar nu wederom een ingestampte open deur.
U kent het verschil blijkbaar niet tussen een ingestampte deur, en de spreekwoordelijke olifant in de kamer. Of u doet alsof u het niet kent, om voor de gelegenheid een taalkundige scherpzinnigheid in te kunnen voegen, en uzelf er voor de rest makkelijk mee vanaf te maken.
Voor de rest lijkt het me duidelijk, uit luiheid geen zin om de zin te herformuleren. Blijkt ook rendabel, want luiheid heeft geen zin om op de strekking van de zaak in te gaan, en doet alsof het heus gesneden koek is.
Taalneuzelarij in deze is meer indicatief voor de culturele degeneratie van een volk overigens.
Passage uit een interview met Bella Luyers, spankervrouw van het Canvas-programma ‘De Ideale Pornografie’, verschenen in De Snoodaard van 1 april 2023:
– Op de vulgaire sekssite xhamsteraar.com verscheen een bijdrage met in het voorspel al enkele seksistische opmerkingen over u. Onder uw foto, de kop: ‘Pornografie is een door en door mannelijke uitvinding’. Glijdt dat ook bij u binnen?
– ‘Dat is best knotsgek. Ja, DIP is een erotisch programma, maar de erotiek zat altijd vooral in de filmpjes. Dat is niet veranderd omdat ik hier lamenteer. Ook vrouwen en leden van de lgbtqia+-community op onze redactie schrijven de scenario’s. Ik wil dat heterofiel cismannetje enkele filmpjes tonen en zijn erectie laten kiezen welke door een vrouw of een transgender geschreven zijn. Ik wed dat het die eikel niet lukt.’
– Dus het cliché dat pornografie ‘mannelijk’ is, mag de damesverbandbak in?
– ‘Ik weet niet of pornografie mannelijk is, maar mijn boezemvriendinnen zijn de geilste mensen die ik ken.’
Interessant intervieuw!
1 april 2023, ligt de copie voor die dag al klaar op de wokeaard ?
Wat is heterofiel,een vorm van pedofiel (en dus lgbtqia+p of ik ben gekwetst, racisten!) of chlorofiel en zo?
Wie laat daar op de redactie een aap los op het klavier om te kloppen van lgbtqia+ enjehola hola hup?
De natuur steekt prachtig ineen, maar lgbtqia+ (=moeder?) natuur heeft de hominide penisdrager, die er oorspronkelijk drie had, toch een kloot afgetrokken met hem een stok tussen de benen te werpen.
Hoewel, waarover zou het dan weer moeten gaan om de mensen te koeioneren en treiteren want daarvoor lees je toch bedrukt papier. Ik moet de kranten nageven dat er toch twee dingen juist zijn in hun druksel: De prijs en de datum. Edoch, met dat laatste weet je maar nooit met de algemene ver-dom-ming van ons onderwijs.
Ik ben al veel te blij dat ik een geestige satire zonder taalfouten kan lezen hierboven.
‘Ook vrouwen op onze redactie schrijven de scenario’s. Ik wil die kerel enkele filmpjes tonen en hem laten kiezen welke door een vrouw geschreven zijn. Ik wed dat het hem niet lukt.’
Testje? 😀
Oei. Censuur?
Op FB alvast te zien, hier zijn ze: nieuwe ‘stadsdichtertjes’ ;-):