“Drank is niet alleen schadelijk voor de gezondheid, maar ook de boosdoener bij veel ongevallen en vechtpartijen.” Dat zegt Marijs Geirnaert, directeur van het VAD (Vlaams expertisecentrum voor Alcohol en andere Drugs). Dat ligt helemaal in de lijn van een schoorsteenspreuk die de vereniging al in 1959 lanceerde: “Wie ’t gezinsgeluk begeert, wijselijk het drinken weert“. En ja, gezinsgeluk begeren wij, dat staat vast.
21 pintjes/wijntjes per week (14 voor de vrouwen), dat was het rantsoen dat Marijs ons tot heden voorhield. Maar het moet zijn dat het gezinsgeluk toch nog beter kan, want de VAD broedt op een nieuwe richtlijn die de oudere norm zal doen kelderen tot quasi-nul. Gewoon water voor iedereen, en daarmee uit. Ik spreek dus niet over rijden onder invloed of drinken op de werkvloer, neen, de VAD wil ook zijn zeg over wat er thuis op tafel komt. En daar wil ik in naam van het gezinsgeluk en andere geneugten des levens toch wel een kanttekening bij maken.
Want luister eens, Marijs. Dat je bezorgd bent om mijn gezondheid, stel ik enorm op prijs,- hé wat rijmt dat lekker. En dat alcohol en autorijden absoluut niet samengaan, helemaal eens. En ja, alcoholisme bestaat en kan iemands lichaam en geest ruïneren. En dat comazuipen van jongeren die zich vervelen: degoutant, geef ze een zinnige bezigheid. En effectief: een man met teveel op krijgt hem niet meer recht. Allemaal waar.
Alleen, het verband dat je legt tussen die pintjes/wijntjes en geweld, daar durf ik enig voorbehoud aan te tekenen.
Het heeft namelijk met opvoeding en cultuur te maken, zoals alles, en vooral zin voor maat, je grenzen kennen. Als er hier ten huize vrienden aanspoelen, komen de glazen boven, en niet om limonade te drinken. Vooral de betere Belgische bieren worden met aandacht en liefde gedegusteerd. Beginnen wij na enkele uren te ruziën of ontstaat er handgemeen? Integendeel, Marijs, er wordt stevig verbroederd en soms ook wel verzusterd. Idem dito met familiefeestjes die onder het vriespunt beginnen (die vervelende nonkel, die aanstellerige tante!) en dankzij het glas toch in een redelijke sfeer eindigen.
Niet te vergeten de fantastische pot-en-pint-ervaring in een Deurnese herberg die ik recent had met Karl Drabbe, Doorbraak-redacteur. Koeltjes was het begonnen, pure liefde was het op het einde. Anders gezegd: als er geweld ontstaat na het glas, was er ook al een probleem vóór het glas. En als zachte jongen/sociale drinker associeer ik alcohol nu eenmaal vooral met vriendschap, goeie gesprekken, bekentenissen (ook wel) en vetes die verdampen.
Alcohol en sharia
Maar de grootste ontkenning, Marijs, van jouw projectie alcohol-geweld is wel de religie die alcohol absoluut verbiedt als duivelse uitvinding, het geheelonthouden uitroept tot absolute regel, en niettemin in Syrië en Irak homo’s van de daken gooit, jonge meisjes en kinderen als seksslavinnen verhandelt, en voor de rest de hele wereld vervoekt die Allah en zijn profeet niet onvoorwaardelijk aanbidt. Ik heb het inderdaad over de islam, ook in de Molenbeekse versie, waar de haat tegen het decadente Westen en de kafirs uit de theehuizen opdampt en niet uit de lokale herbergen.
Ik bedoel maar, Marijs: mensen met slechte bedoelingen hebben helemaal geen alcohol nodig. Compleet nuchter kunnen gekken de grootste catastrofes veroorzaken, als perfect alcoholvrije levende bommen in een vliegveldhall rondlopen. Waarbij ik dan denk: konden we toch maar eens met die doorgeslagen radicalisten een en ander tussen pot en pint uitpraten, hét Vlaamse ritueel bij uitstek om “het bij te leggen”, vraag het aan Karl.
Ik zeg niet dat het lukt, maar een stevig glas in de juiste setting kan tussenschotten slopen, maakt de tongen los, en, het allerbelangrijkste: stimuleert humor en ironie, ook zelfironie, dé voorwaarde om vrede te stichten. Soit, het mag niet van Mohammed, de spreuk van de filosoof Kierkegaard “In vino veritas” zal nooit de moskeeën sieren, en de Syrische wijnbouwer waar ik het over had zal moeten wachten tot het leger van geheelonthouders zichzelf helemaal heeft opgeblazen.
Ik overdrijf en idealiseer het nu wat, Marijs, ja, ik hou van een stevig glas des avonds, en neen, ik heb geen ouders gehad die over de vloer rolden door de drank, mijn vader sloeg me in geheel nuchtere toestand. Maar ergens heb ik het idee dat jouw kruistocht tegen het glas zelf een nare voorgeschiedenis heeft, een verslaafde ex-partner of zoiets, een gehavend gezin, en daar heb ik alle begrip voor. We vechten allemaal een strijd uit, vooral tegen onze eigen demonen, en in jouw geval ,voor jouw zaak, mag dat zelfs met overheidssteun.
Maar maak er geen schoonmoedersyndroom van, een Big Sister-verhaal, iets dat dagelijks en wekelijks de glazen telt en dan streng berispt, als was het een kijvende vinger tegen het plezier zelf. Mag een beetje Brueghel nog? Straks vertrekken wij naar de kust voor drie dagen, met een bak Duvel in de koffer. Vrede zij met jou, Marijs, ik hou van u, en van iedereen eigenlijk die de herfstzon in het water laat schijnen. En ik ben dan nog bloednuchter, wat wordt het niet straks. Liefs.
Acta Sanctorum 
Alcohol is een uit het Arabisch afkomstige term. En toch – in heel de koran wordt het woord niet een enkele keer vermeld. Werkelijk nergens. Alleen wordt er voorgeschreven dat men helder van geest tot het opperwezen moet bidden. Vijf keer per dag. Dus het is weliswaar moeilijk maar toch perfect mogelijk – zeker voor mensen met een goed functionerende lever – om direct na een gebedstonde een Leffe of Chimay te drinken. En dat doen vele moslims die ik persoonlijk ken dan ook. Zij zullen geen mensen vermoorden in redactielokalen of concertzalen. Maar wees op je hoede voor geheelonthouders – hier of elders – die een kruistocht voeren tegen de god Bacchus. Geweld en doodslag zijn dan nooit veraf. Jan Leyers heeft ooit in een boutade gezegd dat de grens van de beschaving ligt bij het laatste café waar mannen en vrouwen samen het glas heffen. De Europese Verlichting is historisch gerijpt in de cafés van Parijs, Londen, Wenen en Berlijn. Charles Baudelaire gaf aan alle creatieve geesten de raad: “Soyez ivre, toujours ivre!” Alle grote Arabische en Perzische dichters hebben de lof van de wijn bezongen – lees bijvoorbeeld Omar Khayyam. En wie kent niet de hilarische bladzijden die de communistisch opgevoede maar katholiek geworden Gerard Reve heeft gewijd aan de geneugten van de alcohol? Hoe kan je in onbenevelde staat God – die verschijnt in de gedaante van een ezel – bestijgen en diep vanachter penetreren? God verlos ons van de kwezels die prediken hoe kwaad en verdorven alcohol is! Wie niet samen met anderen het glas heft – om religieuze of andere redenen – toont dat hij of zij niets van het leven begrijpt. En verhindert elk waar samenleven. In Borgerhout of Molenbeek is het bijna onmogelijk geworden een pizzeria te vinden waar men wijn bij het eten kan bestellen. En ook het puriteinse Amerika van de jaren dertig kende een drooglegging – tot groot jolijt van de maffia, die door de illegale handel in alcohol groot is geworden. De fundamentalisten Osama bin Laden en George W. Bush hebben zich beiden na een losbandige jeugd van de alcohol afgekeerd. De ene stierf als “zuivere moslim”, de andere werd “born again christian”. De puinhoop van hun politiek is voor iedereen zichtbaar. Het zijn altijd reactionaire en bekrompen geesten die hun medemensen beschimpen en veroordelen als “dronkaard”. Het zijn altijd de vijanden van wijnkan en bierkruik die ook de geest willen droogleggen. Omdat inderdaad – in vino veritas. En waarheid heeft niets te maken met nuchtere feiten.
Wat onze Marijs doet is de zoveelste uiting van de geestelijke terreur die uitgeoefend wordt door betweterige maakbaarheidsideologen die op Marxistische wijze klaar staan op den volke op alle mogelijke manieren de les te spellen en in het gareel te doen lopen. Alles is een probleem : sexisme, racisme, wat we eten, drinken, hoeveel keer we vogelen. We verloederen tot een samenleving van oeioei vogels, die zich permanent verkrampt van angst afvragen of dit wel mag of dat wel kan. Onze kinderen zijn het slachtoffer van een angstige ouders-doe ik het wel goed?-, en worden op school geterroriseerd door pedagoochelaars die elke leer-of attitudeprobleem dramatiseren om het vervolgens systematisch te medicaliseren. Kinderen zijn niet dom of lui, ze zijn ziek. Mensen met een normale job waar ze zich redelijk bij voelen, zij het met de klassieke ups en downs, bestaan niet meer. Het zijn allemaal geterroriseerde wrakken met een burn-out die de dag erop gaan betogen voor werkbaar werk. Er duiken ten allen kante goeroes op die zeggen wat we moeten doen. Die Dewachter met zijn borderline-times is er zo een. Borderline times, mijn god. En dan is er nog de maatschappijkritische activist : van de klimaatpaniekzaaier, over doemdenkerige Indignados tot Polle Magnette. Onze samenleving raakt volledig in de klauwen van het neo-marxisme. De perfecte mens in de perfecte heilsstaat. En als dat niet zo blijkt te zijn, wat nogal evident is, ja dan hebben we een gigantisch probleem waar via onze vnl. Linkse kritiekloze en intellectueel volledig corrupte pers een heleboel adviezen en oekazes van betweters op de mensen worden afgevuurd zodanig dat die niet alleen volledig de kluts kwijtraken, maar ook hun geluksgevoel, het vertrouwen in zichzelf en in de toekomst, samen met hun relativeringsvermogen, en niet in het minst hun zelfredzaamheid en weerbaarheid. En dit is geen toeval, het is een bewuste machtsgreep van neomarxisten die komaf willen maken met individualisten die zelf oordelen en beslissen, en zelf hun lot in handen nemen. Weg met meritocratie a la Huts. Individualisten moeten kapot en willoos overgeleverd worden aan de beleidsmachinerie van de heilsstaat, waarvoor je dan 50% van je inkomen mag afstaan, zodat financiële onafhankelijkheid onmogelijk wordt. Wie daar toch in slaagt, zoals ‘Coucke en Huts, worden gediaboliseerd en het land uitgejaaagd. Neomarxistische doemdenkers en Groenlinkse klimaatpanikeurs sturen bewust aan op een volledige vertrouwensbreuk van de burger en de bestaande overheid en het vigerend economisch systeem, met de bedoeling het kapot te maken door een sfeer te creeren waarin de angstige burger zich willoos en schuldbewust overlevert aan de nieuwe heilsstaat. En dat, Johan Sanctorum, is waar mensen als Magnette mee bezig zijn. En dat heeft niks meer te maken met gezonde zin voor genuanceerd kritiek, met willen bijsturen, maar met allesvernietigend poujadisme en een beklemmend gemoraliseer dat de basis moet leggen voor de socialistische heilsstaat 2.0.Marijs en Magnette, 1 front. De pot op, alletwee, Sanctorum. En schol ! Gisteren nog 2 Duvel hop en 1 gouden carolus gedegusteerd met vrienden en tien keer unisono dictators als Magnette naar de kloten gewenst.
Inderdaad, Hans Becu. Laat ons de defaitisten met het onhooggehouden vingertje en de onlaaghangende mondhoeken van Allah, Groen, Nauurpunt, verkrampte Peeëssers en korzelige Espeeaaers op tijd een halt toeroepen, anders zijn we binnenkort vergeten wat een bulderende lach bij een goed glas in een prettig gezelschap betekent. Hoogstens is dan alles herleid tot een verwrongen gRimlach, als dat dan nog wel mag van de moraalfundamentalisten.
Over die meritocratie van Huts of à la Huts is ook wel aanleiding om die te boeken bij de ‘duistere’ eisen van de ‘heilstaat’. Zoals bijvoorbeeld de geschiedvervalsing in de tentoonstelling ‘Voor God en Geld’ waar hij de vijf (5) gouden eeuwen van Vlaanderen promoot. Of de belegging en investeringsdrang in de kunst door Huts en consorten ter vervanging van kunstbeleid. Ik vrees dat deze geestelijke terreur de andere overstijgt.
Alsof als de overheid iets organiseert dat altijd geschiedkundig neutraal is. En moet dat ? En nu we eens trots zijn op onszelf mag dat niet, neen, we moeten masochistisch-oikofobisch Vlaams als Vlaemsch blijven spellen. Zelfde voor kunstbeleid. Wasda ? Het gesubsidieerd intellectueel monopolie van een stel vetbetaalde kunstfunctionairssen die ons eens gaan zeggen wat kunst is ? Jan Hoet was een even grote commercant als Huts. Rubens was een Superkapitalist die ze nu zouden wegjagen met een vermogensbelasting, en zonder het mecenaat van ooit waren onze kunstcollecties niet half zo groot als ze nu zijn. Neomarxisme zit overal.
Musea hebben tot voor kort altijd de geschiedenis ingebed in hun beleid. Ik wilde dus wijzen op dat aspect van kunstbeleid. De geschiedenis werd gerespecteerd. De geschiedenis wijzigen en inbedden in ondernemers-retoriek zoals Huts doet, is wat het is. Trots zal ik in elk geval nooit zijn op 5 gouden eeuwen die er niet zijn geweest. Je moet wel gek zijn.
Het kunstbeleid waar u naar verwijst (gesubsidieerd intellectueel monopolie van een stel vet betaalde kunstfunctionarissen) betreft het actuele kunstbeleid en daarvan kan zonder enige terughoudendheid worden gezegd dat de subsidies gaan naar de ondernemers en de handelaren onder de kunstenaars. Daarmee wil ik zeggen dat het kunstbeleid waar u naar uithaalt eigenlijk perfect in uw kraam past.
En dat eeuwig ophalen van Rubens als het schoolvoorbeeld van de kunstenaar als Superkapitalist is een beetje boring want Oneindig veel goede kunstenaars hadden niet dat commerciële instinct van Rubens. Rubens zou nu volgens u worden weggejaagd met zijn vermogensbelasting. Dat is goed mogelijk. Maar oneindig veel kunstenaars zouden in deze redenering , niet eens meer kunnen bestaan, ik denk bijvoorbeeld aan Leonard da Vinci.
Feud
Van wie kregen da Vinci en vele anderen hun opdrachten ? Van machthebbers en zakenlui. Die hadden geld. Of ga je beweren dat er in de renaissance-tijd al door de overheid gesubsidieerde kunstapparachiks rondliepen ? En bent U echt wel zeker dat de officiële musea objectief in de geschiedenis staan ? Ik herinner me nog goed de tentoonstelling Visionair België, een pure oefening in Belgisch staatsnationalisme in kunst verpakt. Waarom koos JS die naam als ironische titel voor zijn blog ? En socialistisch-geïnspireerde tentoonstellingen ingebed in arbeideristische retoriek moeten dan wel kunnen ? En ik zie nog altijd niet wat er historisch fout is aan Huts’ tentoonstelling. Ze is niet neutraal, maar ik zie geen geschiedenisvervalsing, wel accenten en invalshoeken, zoals bij zovele andere tentoonstellingen. Wat is daar fout mee ? Maar ja, als het “rechts”, “Vlaams” “kapitalistisch” is, is het voor linkse moraalridders per definitie verwerpelijk. De linkse pastoors zijn de waardige erfgenamen van de echte ooit. Wij bepalen de moraal, en niemand anders. En wie afwijkt is des duivels.
Onder bescherming staan en opdrachten krijgen (da Vinci) is niet hetzelfde als zelf ondernemer (Rubens) zijn. Ik ben het niet die anachronismen poneert, u was het die Rubens in onze tijd ‘plaatste’. (Rubens zou een Superkapitalist zijn die ze zouden wegjagen wegens vermogensbelasting). Ik ging alleen in op die redenering van u.
De officiële musea hebben inderdaad tot voor kort objectief in de geschiedenis gestaan. De tentoonstelling ‘ Visionair België’ die u ophaalt, is geen goed voorbeeld gezien we hier al in de hedendaagse periode zijn gearriveerd en de musea toen al geplooid waren voor het geld. En geef toe, al die op het even welk thema geïnspireerde tentoonstellingen, zelfs die met een politieke naslag, zijn zeer vluchtig en vaak uiterst betekenisloos.
En verder vergist u zich totaal door te suggereren dat ik een linkse moraalridder zou zijn. Ik bedenk de wereld wel niet, zoals u doet, vertrekkende van ‘rechts’, ‘Vlaams’ en ‘kapitalistisch’.